GOST 12119.4-98

• gost-121194-98.pdf (467.65 KiB)
  ГОСТ 12119.4-98

GOST 12119.4−98 Stal elektrotechniczne. Metody oznaczania elektrycznych i magnetycznych właściwości. Metoda pomiaru jednostkowych strat magnetycznych i obowiązujących wartości natężenia pola magnetycznego

GOST 12119.4−98

Grupa В39

MIĘDZYPAŃSTWOWY STANDARD

Stal elektrotechniczne

METODY OZNACZANIA ELEKTRYCZNYCH I MAGNETYCZNYCH WŁAŚCIWOŚCI

Metoda pomiaru jednostkowych strat magnetycznych i obowiązujących wartości
natężenia pola magnetycznego

Electrical steel.
Methods of test for magnetic and electrical properties.
Method for measurement of specific magnetic losses
and actual value of magnetic field intensity

ISS 77.040.20
ОКСТУ 0909

Data wprowadzenia 1999−07−01

Przedmowa

1 ZAPROJEKTOWANY przez Federację Rosyjską, Międzypaństwowych komitet techniczny dla normalizacji MTK 120 «wyroby z metali z metali żelaznych i stopów"

WPISANY Przez Rosji

2 PRZYJĘTY Międzypaństwowych Rady w sprawie normalizacji, metrologii i certyfikacji (protokół N 13 z dnia 28 maja 1998 r.)

Za przyjęciem głosowało:

Nazwa państwa	Nazwa krajową jednostkę normalizacyjną
Republika Azerbejdżanu	Азгосстандарт
Republika Armenii	Армгосстандарт
Republika Białoruś	Gosstandart Białorusi
Киргизская Republika	Киргизстандарт
Federacja Rosyjska	Gosstandart Rosji
Republika Tadżykistanu	Таджикгосстандарт
Turkmenistan	Strona główna państwowa inspekcja Turkmenistanu
Republika Uzbekistanu	Узгосстандарт
Ukraina	Gosstandart Ukrainy

3 Rozporządzenia Państwowego komitetu Federacji Rosyjskiej ds. standaryzacji, metrologii i certyfikacji z dnia 8 grudnia 1998 r. N 437 międzypaństwowy standard GOST 12119.4−98 wprowadzony w życie bezpośrednio jako normy państwowej Federacji Rosyjskiej z dnia 1 lipca 1999 r.

4 ZAMIAN GOST 12119−80 w części 4

5 REEDYCJA

1 Zakres zastosowania

Niniejszy standard określa metody wyznaczania jednostkowych strat magnetycznych od 0,3 do 50,0 W/kg i obowiązujących wartości natężenia pola magnetycznego od 100 do 2500 A/m przy częstotliwości перемагничивания 50−400 Hz metodą ваттметра i amperomierza.

Dopuszcza się wyznaczanie wartości wielkości magnetycznych przy częstotliwościach перемагничивания do 10 khz pierścieniowych próbkach i na próbkach z pasów.

2 powołania Normatywne

W tym standardzie używane linki na następujące standardy:

GOST 8.377−80 Państwowa system zapewnienia jednolitości pomiarów. Materiały магнитомягкие. Metody wykonywania pomiarów przy ustalaniu statycznych właściwości magnetycznych

GOST 8476−93 Przyrządy analogowe pokazujące электроизмерительные bezpośredniego działania i pomocnicze części do nich. Część 3. Szczególne wymagania ваттметрам i варметрам

GOST 8711−93 Przyrządy analogowe pokazujące электроизмерительные bezpośredniego działania i pomocnicze części do nich. Część 2. Szczególne wymagania амперметрам i вольтметрам

GOST 12119.0−98 Stal elektrotechniczne. Metody oznaczania elektrycznych i magnetycznych właściwości. Wymagania ogólne

GOST 13109−97 energia Elektryczna. Kompatybilność elektromagnetyczna środków technicznych. Normy jakości energii elektrycznej w systemach elektroenergetycznych ogólnego przeznaczenia

GOST 21427.1−83 Stal elektrotechniczne walcowane na zimno ze anizotropowe тонколистовая. Warunki techniczne

GOST 21427.2−83 Stal elektrotechniczne walcowane na zimno ze изотропная тонколистовая. Warunki techniczne

3 wymagania Ogólne

Ogólne wymagania dotyczące metod badania — według GOST 12119.0.

Terminy stosowane w niniejszym standardzie, — według GOST 12119.0.

4 Przygotowanie próbki do badań

4.1 Próbki do badań powinny mieć izolację.

4.2 Próbki pierścieniowej formy zbierają z tłoczonych pierścieni o grubości od 0,1 do 1,0 mm lub навивают z taśmy o grubości nie większej niż 0,35 mm i jest umieszczony w kasecie z materiału izolacyjnego o grubości nie większej niż 3 mm lub неферромагнитного blachy o grubości nie większej niż 0,3 mm. Metalowa kaseta powinna mieć luz.

Stosunek średnicy zewnętrznej próbki do wewnętrznego powinno być nie więcej niż 1,3 m; powierzchnia przekroju poprzecznego próbki — nie mniej niż 0,1 cm.

4.3 Próbki do aparatu Epsteina wykonane z pasków o grubości od 0,1 do 1,0 mm, długości od 280 do 500 mm, szerokość (30,0±0,2) mm. Paski próbki nie powinny się różnić od siebie na długość większą niż ±0,2%. Powierzchnia przekroju poprzecznego próbki powinna wynosić od 0,5 do 1,5 cm. Liczba zespołów w próbce musi być wielokrotnością czterech, minimalna liczba zespołów — dwanaście.

Próbki anizotropowe nierdzewnej pokroić wzdłuż kierunku walcowania. Kąt między kierunkami toczenia i cięcia pasów, nie powinna przekraczać 1°.

Dla próbek izotropowe nierdzewnej połowę pokroić w paski wzdłuż kierunku walcowania, drugą w poprzek. Kąt między kierunkami toczenia i krojenia nie powinien przekraczać 5°. Paski są pogrupowane w cztery pakietu: dwa paski, pokrojonych wzdłuż kierunku walcowania, dwa w poprzek. Pakiety z równie plastrami paski umieszczone równolegle położonych w cewkach urządzenia.

Jest dozwolone pokroić w paski pod jednym i tym samym kątem do kierunku walcowania. Kierunek toczenia dla wszystkich zespołów, ułożonych w jedną cewkę, musi być taka sama.

4.4 Liściaste próbki fabrykują długości od 400 do 750 mm. Długość arkusza musi być nie mniej zewnętrznej długości jarzma: szerokość arkusza — nie mniej niż 60% szerokości okna solenoidu. Tolerancja długości nie powinna przekraczać ±0,5%, szerokość — ±2 mm.

Powierzchnia i kształt arkuszy powinny być zgodne z GOST 21427.1 i GOST 21427.2.

5 Stosowana aparatura

5.1 Instalacja. Schemat instalacji przedstawiono na rysunku 1.

Rysunek 1 — Schemat do pomiarów metodą ваттметровым

Rysunek 1 — Schemat do pomiarów metodą ваттметровым

5.1.1 Вольтметры PV1 — do pomiaru средневыпрямленного wartości napięcia i późniejszego określenia amplitudy indukcji magnetycznej i РV2 — do pomiaru wartości rms napięcia i późniejszego określenia współczynnika kształtu krzywej powinny mieć limit pomiaru od 30 mv do 100 W, maksymalny prąd wejściowy nie więcej niż 5 ma klasę dokładności nie poniżej 0,5 GOST 8711.

Jest dozwolone wykorzystać dzielnik napięcia do вольтметру PV1 aby uzyskać łączny, odcinki czasu, liczbowo równe амплитудам indukcji magnetycznej.

5.1.2 Ваттметр PW do pomiaru mocy czynnej i późniejszego określenia jednostkowych strat magnetycznych musi mieć limit pomiaru od 0,75 do 30 W, znamionowy współczynnik mocy — nie więcej niż 0,1 przy częstotliwości 50 Hz i 0,2 — przy wyższej częstotliwości; klasa dokładności poniżej 0,5 przy częstotliwości перемагничивания od 50 do 400 Hz lub poniżej 2,5 — przy prędkości ponad 400 Hz zgodnie z GOST 8476.

Jest dozwolone wykorzystać dzielnik napięcia do ваттметру aby uzyskać łączny, odcinki czasu, liczbowo równe wartości jednostkowych strat magnetycznych. Wyjście dzielnika napięcia musi być połączony z równoległym obwodem ваттметра, wejście — z uzwojeniem II próbki T2.

5.1.3 Amperomierza RA do pomiaru wartości rms prądu magnesującego i późniejszego ustalenia obowiązującego wartości natężenia pola magnetycznego musi mieć limit pomiaru w zakresie od 0,1 do 5,0 A, klasa dokładności poniżej 0,5 GOST 8711. Dopuszcza się wzrost najniższego limitu pomiaru do 1,0 A przy kontroli obciążenia ścieżki prądowej ваттметра. Maksymalna moc, pobór amperomierzem przy pomiarze próbek z arkuszy o szerokości 250 mm, powinna być nie większa niż 1,0 W·A; dla innych próbek — nie więcej niż 0,2 W·A.

5.1.4 miernik częstotliwości РF do pomiaru częstotliwości z dokładnością, nie wykraczającej poza granice ±0,2%.

5.1.5 Źródło zasilania dla magnesowania próbki musi mieć dolnoprzepustowy generator ze wzmacniaczem lub regulator napięcia ze stabilizatorem o częstotliwości 50 Hz. Współczynnik несинусоидальности napięcia obciążonego zasilacza nie powinien przekraczać 5% zgodnie z GOST 13109. Nominalna moc źródła przy częstotliwości перемагничивания 50 Hz nie powinna być mniejsza niż 0,45 kv·A na 1,0 kg masy próbki i nie mniej niż 0,3 kv·A dla wartości podanych w tabeli 1.

Tabela 1

Częstotliwość перемагничивания, khz	Masa próbki, kg
Od 0,05 do 1,0 włącznie.	Od 0,5 do 1,1 subskryb.
W. św. 1,0 «10,0"	Od 0,03 «0,30 «

Jest dozwolone użyć wzmacniacz ze sprzężeniem zwrotnym, aby uzyskać kształt krzywej strumienia magnetycznego próbki, zbliżonej do sine. Współczynnik несинусоидальности kształtu krzywej siły elektromotorycznej w uzwojeniu nie powinien przekraczać 3%; moc pobierana przez obwód sprzężenia zwrotnego napięcia, nie powinna przekraczać 5% wymiernych strat magnetycznych.

5.1.6 Вольтметры PV1 i PV2, obwód napięcia ваттметра PW i informacje zwrotne wzmacniacza należy spożywać moc nie więcej niż 25% wartości pomiarowej.

5.1.7 Cewka T1 do kompensacji strumienia magnetycznego na zewnątrz próbki powinny mieć liczbę zwojów uzwojenia I nie więcej niż pięćdziesięciu, opór — nie więcej niż 0,05 Ohm, rezystancja uzwojenia II — nie więcej niż 3 Ohm. Uzwojenia umieszczone na cylindryczny rama z niemagnetycznego materiału izolacyjnego o długości od 25 do 35 mm, o średnicy od 40 mm do 60 mm. Oś cewki powinna być prostopadła do płaszczyzny linii energetycznych próbki po przypięciu jej na aparacie Epsteina. Względna różnica współczynników indukcyjności wzajemnej cewki T1 i aparatu Epsteina bez próbki nie powinna przekraczać ±5%.

Jest dozwolone wykluczyć ze schematu (patrz rysunek 1) cewkę T1 przy strumieniu magnetycznym poza próbki, nie większa niż 0,2% mierzonej.

5.1.8 magnesujące uzwojenia i i pomiarowe II uzwojenia pierścieniowego próbki T2 powinny być zgodne z wymaganiami GOST 8.377.

5.1.9 Aparat Epsteina, stosowany do badania próbek wykonanych z pasków,T2 musi mieć cztery cewki na karkasach z niemagnetycznego materiału izolacyjnego o następujących rozmiarach:

szerokość wewnętrznego okna — (32,0±0,5) mm;

wysokość — od 10 do 15 mm;

grubość ścianki ramy — od 1,5 do 2,0 mm;

długość odcinka cewki z cewką — nie mniej niż 190 mm;

długość cewki — (220±1) mm.

Liczba zwojów w uzwojeniu urządzenia wybierają zgodnie z tabelą 2.

Tabela 2

Częstotliwość перемагничивания, Hz	Liczba zwojów w uzwojeniu
I — намагничивающей	II — pomiarowej
Od 50 do 60 włącznie. W. św. 60 «400" «400» 2000 «	300−1500 100−300 100−200	200−1000 100−300 100−200
Uwaga — Uzwojenia nawinięte równomiernie na całej długości obudowy cewki. Liczba warstw każdej likwidacji na karkasach musi być nieparzysta.

5.1.10 Blachy urządzenie stosowane do badania próbek T2, musi mieć elektrozawór i dwa jarzma. Konstrukcja yarm powinna zapewnić równoległość stykających się powierzchni i mechaniczną, sztywność, tłumiący wpływ na właściwości magnetyczne próbki. Szerokość biegunów yarm z stalowej elektryczne musi być nie mniej niż 25 mm, z precyzyjnych stopów — 20 mm. Magnetyczne straty w ярмах nie powinny przekraczać 5% badanych; względna różnica amplitudy strumienia magnetycznego w ярмах nie powinna przekraczać ±15%.

Dopuszcza się aparaty z biegunami ярмами do pomiaru względnej zmiany jednostkowych strat magnetycznych, na przykład przy ocenie szczątkowego napięcia cmentarzysko 21427.1.

Elektrozawór powinien mieć ramę z niemagnetycznego materiału izolacyjnego, na którym najpierw dysponują pomiarowy uzwojenie II, a następnie jednym lub kilkoma przewodami — намагничивающую uzwojenie I. Każdy przewód równomiernie ułożone w jednej warstwie.

Wilgotność maksymalna różnica amplitudy indukcji magnetycznej na działce próbki wewnątrz solenoidu nie powinna przekraczać ±5%.

6 Przygotowanie do przeprowadzenia pomiarów

6.1 Próbki z zespołów, arkuszy lub pierścieniowej formy łączą, jak wskazano na rysunku 1.

6.2 Próbki z pasków lub arkusze układane są w aparaty. Próbki z pasów umieszczone w aparat Epsteina, jak wskazano na rysunku 2.

Rysunek 2 — Schemat układania pasów próbki

Rysunek 2 — Schemat układania pasów próbki

Jest dozwolone przymocować położenie pasków i arkuszy w urządzeniach, tworząc ciśnienie nie więcej niż 1 kpa prostopadle do powierzchni próbki poza намагничивающих cewek.

6.3 Obliczają powierzchni przekroju , m, próbek:

6.3.1 Powierzchnia przekroju , m, dla próbki pierścieniowej formy z materiału o grubości co najmniej 0,2 mm oblicza się ze wzoru

, (1)

gdzie - masa próbki, kg;

 — zewnętrznej i wewnętrznej średnicy pierścienia, m;

 — gęstość materiału, kg/m.

Gęstość materiału , kg/m, wybierają się po aplikacji 1 GOST 21427.2 lub oblicza się ze wzoru

, (2)

gdzie i - masowe udziału krzemu i aluminium, %.

6.3.2 Powierzchnia przekroju , m, dla próbki pierścieniowej formy z materiału o grubości minimum 0,2 mm oblicza się ze wzoru

, (3)

gdzie  — stosunek gęstości powłoki izolacyjnej do gęstości materiału próbki,

gdzie  — gęstość izolacji, przyjęta równej 1,6·10kg/mdla nieorganicznego pokrycia i 1,1·10kg/m — dla ekologicznego;

 — współczynnik wypełnienia, który, jak wskazano w GOST 21427.1

.

6.3.3 Powierzchnia przekroju poprzecznego S, m, próbek, wykonanych z pasków do aparatu Epsteina, oblicza się ze wzoru

, (4)

gdzie  — długość paska, m.

6.3.4 Powierzchnia przekroju poprzecznego blachy próbki , m, oblicza się ze wzoru

, (5)

gdzie  — długość arkusza, m.

6.4 Błąd wyznaczenia masy próbek nie powinna przekraczać ±0,2%, zewnętrznej i wewnętrznej średnicy pierścienia — ±0,5%, długości pasów — ±0,2%.

6.5 Pomiary przy wartości amplitudy indukcji magnetycznej mniej niż 1,0 Tl spędzają po demagnetyzacji próbek w polu o częstotliwości 50 Hz.

Ustalają napięcie odpowiadające amplitudzie indukcji magnetycznej nie mniej niż 1,6 o Mocy do anizotropowe nierdzewnej i 1,3 Tl — izotropowe nierdzewnej, następnie powoli zmniejszają go.

Czas demagnetyzacji powinno być nie mniej niż 40 s.

Podczas pomiaru indukcji magnetycznej w polu natężeniem mniej niż 1,0 A/m próbki wytrzymują po demagnetyzacji 24 h; w przypadku pomiaru indukcji w polu natężeniu ponad 1,0 A/m czas otwarcia migawki może być zmniejszona do 10 min.

Jest dozwolone zmniejszyć czas otwarcia migawki przy względnej różnicy wartości indukcji, otrzymanych po normalne i skrócone ujawnienia, w granicach ±2%.

6.6 Górne granice wartości mierzonych wielkości magnetycznych próbek obwodnicy kształtach i wykonanych z pasków muszą spełniać amplitudy natężenia pola magnetycznego nie więcej niż 5·10A/m przy częstotliwości перемагничивания od 50 do 60 Hz i nie więcej niż 1·10A/m — przy wyższych częstotliwościach; dolne granice — najmniejsze wartości amplitudy indukcji magnetycznej, podanymi w tabeli 3.

Tabela 3

Częstotliwość перемагничивания, khz	Najmniejszą wartość amplitudy indukcji magnetycznej, Tl, przy pomiarze
jednostkowych strat magnetycznych, W/kg	natężenia pola magnetycznego A/m
Od 0,05 do 0,06 subskryb.	0,50	1·10
W. św. 0,06 «1,0 «	0,20	2·10
«1,00» 10,0 «	0,05	2·10

Najmniejszą wartość amplitudy indukcji magnetycznej dla zielonych próbek musi być równa 1,0 Tl.

6.7 Dla woltomierza PV1, отградуированного w средневыпрямленных wartości, napięcie, odpowiadająca zadanej amplitudy indukcji magnetycznej , Tl, i częstotliwości перемагничивания , Hz, oblicza się ze wzoru

, (6)

gdzie - powierzchnia przekroju poprzecznego próbki, m;

 — liczba zwojów uzwojenia II próbki;

 — całkowity opór uzwojenia II próbki T2 i cewki T1, Om;

 — równoważny opór przyrządów i urządzeń, połączonych z uzwojeniem II próbki T2, Om, рассчитываемое według wzoru

, (7)

gdzie - aktywne oporu woltomierzy PV1, PV2, obwód napięcia ваттметра PW i obwodu zwrotnego wzmacniacza mocy, odpowiednio, Om.

Wielkości we wzorze (6) zaniedbane, jeżeli jej wartość nie przekracza 0,002.

6.8 Dla woltomierza PV1, отградуированного w obowiązujących wartościach napięcia czystej sinusoidy, wartość U, W, oblicza się ze wzoru

. (8)

6.9 w Przypadku braku cewki T1 liczą na to poprawkę , W, wynikających z magnetycznym przepływem poza próbki, według wzoru

, (9)

gdzie  — liczba zwojów uzwojenia próbki T2;

 — magnetyczna stała, Gn/m;

 — powierzchnia przekroju uzwojenia pomiarowego próbki, m;

 — powierzchnia przekroju poprzecznego próbki, zdefiniowane, jak określono w 6.3, m;

 — średnia długość magnetycznej linii zasilającej, m.

Dla próbki pierścieniowej formy średniej długości magnetycznej linii zasilającej , m, oblicza się ze wzoru

. (10)

W standardowych testach dla próbki z pasm średniej długości , m, przyjmuje się równą 0,94 m. W razie potrzeby zwiększenia dokładności określenia wielkości magnetycznych jest dozwolone wartości wybrać z tabeli 4.

Tabela 4

Natężenie pola magnetycznego A/m	Średnia długość magnetycznej linii zasilającej , m
dla izotropowe nierdzewnej	dla anizotropowe nierdzewnej
Od 0 do 10 włącznie. W. św. 10 «70" «70» 200" «200» 500" «500» 1000" «1000» 2500 «	0,95 0,97 0,97 0,93 0,91 0,88	0,99 0,99 0,98 0,96 0,95 0,91

Do arkusza próbki średniej długości magnetycznej linii zasilającej , m, określają na podstawie wyników oceny metrologicznej zabudowy;

 — amplituda prądu; jest obliczana w zależności od amplitudy spadku napięcia, W, na rezystorze oporem , Om, włączonym w намагничивающую łańcuch, według wzoru

, (11)

lub средневыпрямленному wartości siły elektromotorycznej , W, nakłaniająca w uzwojeniu II cewki T1przy włączonej uzwojeniu I w намагничивающую łańcuch, według wzoru

, (12)

gdzie - wzajemne indukcyjność cewki, Gn; nie więcej niż 1·10Ns;

 — częstotliwość перемагничивания, Hz.

6.10 Przy ustalaniu jednostkowych strat magnetycznych w aparacie Epsteina należy wziąć pod uwagę zróżnicowanie magnesowania rzutów rożnych części obwodu magnetycznego wprowadzeniem efektywnej masy próbki , kg, który dla próbek z pasów oblicza się ze wzoru

, (13)

gdzie - masa próbki, kg;

 — długość paska, m.

Dla próbek pierścieniowych skuteczną biorą masę równą masie próbki.

Efektywną masę arkusza próbki określają na podstawie wyników oceny metrologicznej zabudowy.

7 tryb przeprowadzania pomiaru

7.1 Definicja jednostkowych strat magnetycznych opiera się na pomiarze mocy czynnej, wydatki na перемагничивание próbki i zużycia urządzeń PV1, PV2, PW i obwodem sprzężenia zwrotnego wzmacniacza. Podczas badania arkusza próbki uwzględniają straty w ярмах. Aktywną moc określają pośrednio napięcia na uzwojeniu II próbki T2.

7.1.1 Na instalacji (patrz rysunek 1) zamykają klucze S2, S3, S4 i размыкают klucz S1.

7.1.2 Ustalają napięcie , lub () W, w вольтметру PV1; częstotliwość перемагничивания , Hz; sprawdzają амперметру RA, że ваттметр PW nie jest przeciążony; zamykają klucz S1 i размыкают klucz S2.

7.1.3 W razie potrzeby regulują źródłem zasilania wskazanie woltomierza PV1 do ustawiania wartości zadanej napięcia i mierzą skuteczną wartość napięcia , W woltomierzem PV2 i moc , W, ваттметром PW.

7.1.4 Ustalają napięcie odpowiadające większej wartości amplitudy indukcji magnetycznej, i powtórzyć czynności opisane w 7.1.2, 7.1.3.

7.2 Określanie obowiązujących wartości natężenia pola magnetycznego opiera się na pomiarze prądu magnesującego.

7.2.1 Na instalacji (patrz rysunek 1) zamykają klucze S2, S4 i размыкают klucze S1, S3.

7.2.2 Ustalają napięcie lub U, W, częstotliwość перемагничивания , Hz, i określają w амперметру RA wartości prądu magnesującego , A.

7.2.3 Ustalane większą wartość napięcia i powtórzyć czynności opisane w 7.2.1 i 7.2.2.

8 Zasady przetwarzania wyników pomiarów

8.1 Współczynnik kształtu krzywej napięcia na uzwojeniu II próbki oblicza się ze wzoru

, (14)

gdzie - skuteczną wartość napięcia, W;

- napięcie, obliczona według wzoru (6), W.

8.2 Konkretnego magnetyczne straty , W/kg, próbki z pasków lub pierścieniowy kształt oblicza się ze wzoru

, (15)

gdzie  — efektywna masa próbki, kg;

 — średnia wartość mocy W;

 — skuteczną wartość napięcia, W;

 — liczba zwojów uzwojenia próbki T2;

 — patrz 6.7.

Wartości i zaniedbane, jeśli związek nie przekracza 0,2% , a stosunek nie przekracza 0,002.

Błąd wyznaczenia oporu nie powinna przekraczać ±1%.

Można zamiast napięcia zastąpić wartość równą 1,11 w =1,

11±0,02.

8.3 w Celu wykluczenia wpływu zniekształceń kształtu krzywej strumienia magnetycznego na wynik pomiaru strat magnetycznych spędzają korekty, opierającą się na tym, że magnetyczne, straty są równe kwocie straty na histerezę i prądy wirowe, przy czym pierwsza wartość nie zależy od zniekształceń kształtu krzywej strumienia magnetycznego, a druga jest proporcjonalna do kwadratu współczynnika kształtu krzywej napięcia na uzwojeniu II próbki.

8.3.1 W odróżnieniu wartości współczynnika kształtu krzywej napięcia od 1,11 więcej niż ±1% konkretnego magnetyczne straty dla czystej sinusoidy krzywej strumienia magnetycznego , W/kg, obliczyć według wzoru

, (16)

gdzie  — konkretnego magnetyczne straty W/kg;

 — stosunek jednostkowych magnetycznych strat na histerezę do łącznej magnetycznym strat.

8.3.2 Współczynnik kształtu krzywej napięcia musi być w przedziale 1,08−1,16 w wymiarze jednostkowych strat magnetycznych i 1,09−1,13 — przy pomiarze obowiązujących wartości natężenia pola magnetycznego.

8.3.3 Wartość wybrać z tabeli 5.

Tabela 5

Materiał	Udział masowy krzemu, %	Grubość stali, mm	Częstotliwość, Hz
Изотропная stal; stal anizotropowe	Od 0,0 do 1,8 subskryb.	0,50	50	0,8
W. św. 1,8 do 3,8 subskryb.	0,50 0,35	50 50	0,7 0,8
	Od 2,8 do 3,5 subskryb.	0,28−0,50	50	0,3

Dopuszcza się wartość liczyć na magnetycznym strat, mierzonego przy dwóch wartościach współczynnika kształtu krzywej napięcia i stałych wartościach amplitudy indukcji magnetycznej i częstotliwości, według wzoru

, (17)

gdzie i  — magnetyczne straty, odpowiednie i określone, jak określono w 8.1, W;

= 1,11±0,05.

Magnetyczne straty , W, mierzą, jak określono w 7.1.1−7.1.4, po włączeniu w намагничивающую obwód rezystora, dla którego różnica (-) musi być ponad 2

%.

8.3.4 Po odrzuceniu częstotliwości перемагничивания , Hz, od nominalnej , Hz, liczą na to poprawkę na straty magnetyczne , W, według wzoru

. (18)

Zmiany wprowadzają, gdy częstotliwość = 50 Hz i wobec w przedziale od ±0,5 do ±2,0%.

8.4 Konkretnego magnetyczne straty , W/kg, w листовом próbce oblicza się ze wzoru

, (19)

gdzie a  — patrz wzór (15);

 — magnetyczne straty w ярме, W, po amplitudy strumienia magnetycznego , Wb, obliczone według wzoru

, (20)

gdzie - amplituda indukcji magnetycznej, Tl;

 — powierzchnia przekroju poprzecznego próbki, m.

Dla czystej sinusoidy krzywej strumienia magnetycznego konkretnego magnetyczne straty , W/kg, obliczyć według wzoru (16).

8.5 skuteczną wartość natężenia pola magnetycznego A/m, oblicza się ze wzoru

, (21)

gdzie  — długość magnetycznej linii zasilającej, zdefiniowane, jak określono w 5.9, m;

 — намагничивающий prąd, A;

 — liczba zwojów uzwojenia I próbki.

8.6 Błąd pomiaru jednostkowych strat magnetycznych próbek z pasów i obwodnicy formy nie powinna przekraczać ±2,5% przy częstotliwości перемагничивания od 50 do 400 Hz ±5% — przy prędkości przekraczającej 400 Hz; blach próbek — ±3%.

8.7 Błąd pomiaru obowiązujących wartości natężenia pola magnetycznego nie powinna przekraczać ±5%.



Tekst dokumentu sprawdzono na:
oficjalne wydanie
Stal elektrotechniczne.
Warunki techniczne. Metody analizy:
Coll. Norm państwowych. -
M.: IPK Wydawnictwo standardów, 2003