GOST R 55436-2013

• gost-r-55436-2013.pdf (731.69 KiB)
  ГОСТ Р 55436-2013

GOST R 55436−2013 Systemu газораспределительные. Pokrycie z ekstrudowanego polietylenu do rur stalowych. Ogólne wymagania techniczne

GOST R 55436−2013

NORMA KRAJOWA FEDERACJI ROSYJSKIEJ

SYSTEM ГАЗОРАСПРЕДЕЛИТЕЛЬНЫЕ

POKRYCIE Z EKSTRUDOWANEGO POLIETYLENU DO RUR STALOWYCH

Ogólne wymagania techniczne

Gas distribution systems. Coatings with extruded polyethylene on steel pipes. General technical requirements

OX 23.040.10
OKP 13 9000
22 1110

Data wprowadzenia 2013−10−01

Przedmowa

1 ZAPROJEKTOWANY spółką akcyjną «Akademia gospodarki komunalnej im. K. D. Senator» (JSC «АКХ im. K. D. Senator»)

2 WPISANY komitet Techniczny dla normalizacji TK 23 «Technika i technologia wydobycia ropy naftowej i gazu»

3 ZATWIERDZONY I WPROWADZONY W życie Rozporządzenie Federalnej agencji ds. regulacji technicznej i metrologii od 5 czerwca 2013 r. N 134-st

4 Niniejszy standard jest zgodny z międzynarodowymi normami ISO 8501−1:2007* «Przygotowanie powierzchni stali przed nakładaniem farb i związanych z nim produktów. Wzrokowa ocena czystości powierzchni. Część 1. Stopnia rustiness i stopnia przygotowania odkryte powierzchni stali i stali powierzchni po usunięciu poprzednich powłok» (ISO 8501−1:2007 «Preparation of steel substrates before application of paints and related products — Visual assessment of surface cleanliness — Part 1: Rust grades and preparation grades of uncoated steel substrates and of steel substrates after overall removal of previous coatings», NEQ) i ISO 8502−3:1992 «Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Testy do oceny czystości powierzchni. Część 3. Ocena zapylenia podłoży stalowych przygotowanych do malowania (metoda taśmy klejącej)» (ISO 8502−3:1992 «Preparation of steel substrates before application of paints and related products — Visual assessment of surface cleanliness — Part 3: Assessment of dust on steel surfaces pokazane prepared for painting (pressure-sensitive tape method», NEQ) w części określenia stopnia czystości изолируемой powierzchni i zaprojektowany z uwzględnieniem podstawowych przepisów interstate normy GOST ISO 8130.6−2002 «Farby proszkowe. Część 6. Definicja czasu желатинизации termoutwardzalnych farb proszkowych w podanej temperaturze w zakresie metod określania wskaźników właściwości materiałów
________________
* Dostęp do międzynarodowych i zagranicznych dokumentów, o których mowa jest tu i dalej w tekście, można uzyskać, klikając w link na stronę shop.cntd.ru. — Uwaga producenta bazy danych.

5 WPROWADZONY PO RAZ PIERWSZY


Zasady stosowania niniejszego standardu nie jest ustawiony w GOST 1.0−2012* (sekcja 8). Informacja o zmianach do niniejszego standardu została opublikowana w corocznym (według stanu na 1 stycznia bieżącego roku) informacji o indeksie «Krajowe standardy», a oficjalny tekst zmian i poprawek — w comiesięcznym biuletynie indeksie «Krajowe standardy». W przypadku rewizji (wymiany) lub odwołania niniejszego standardu powiadomienie zostanie opublikowany w najbliższym wydaniu miesięcznego wskaźnika informacyjnego «Krajowe standardy». Odpowiednia informacja, powiadomienie i teksty umieszczane są także w systemie informatycznym do wspólnego użytku — na oficjalnej stronie Federalnej agencji ds. regulacji technicznej i metrologii w sieci Internet (gost.ru)
________________
* Prawdopodobnie błąd oryginału. Należy czytać: GOST R 1.0−2012. — Uwaga producenta bazy danych.

1 Zakres zastosowania

1.1 Niniejszy standard stosuje się na pokrycia z ekstrudowanego polietylenu (dalej — strony pokrycie polietylenowe), stosowane do ochrony przed korozją stalowych podziemnych i podwodnych rurociągów, прокладываемых na terenie miast i osiedli, a także sieci rozrządu i zaopatrzenia w wodę, i określa ogólne wymagania techniczne dwuwarstwowym i трехслойным foliowym powłoki malarskie, powstałą na zewnętrzną powierzchnię rur stalowych w warunkach fabrycznych.

1.2 Plastikowe powłoki stosowane do ochrony przed korozją stalowych rur o średnicy od 57 do 1420 mm i długości do 12,4 m GOST 9.602. Rury stalowe, przeznaczone do nakładania na ich pokrycie powierzchni, powinny być zgodne z wymaganiami normy na rury i warunków technicznych.

2 powołania Normatywne

W tym standardzie stosowane przepisy linki na następujące standardy:

GOST R 51164−98 Rurociągi stalowe trunk. Ogólne wymagania dotyczące ochrony przed korozją

GOST R 52079−2003 Rury stalowe spawane dla gazociągów przesyłowych, rurociągów i нефтепродуктопроводов. Warunki techniczne

GOST R 52568−2006* Rury stalowe z osłonami zewnętrznymi powłokami do tułowia газонефтепроводов. Warunki techniczne
________________
* Na terenie Federacji Rosyjskiej dokument nie działa. Działa GOST 31448−2012, tu i dalej w tekście. — Uwaga producenta bazy danych.

GOST 9.049−91 Jednolity system ochrony przed korozją i starzeniem. Materiały polimerowe i ich składniki. Metody badań laboratoryjnych odporności na działanie grzybów pleśniowych

GOST 9.402−2004 Jednolity system ochrony przed korozją i starzeniem. Powłoki lakiernicze. Przygotowanie powierzchni metalowych do malowania

GOST 9.602−2005 Jednolity system ochrony przed korozją i starzeniem. Budowle podziemne. Ogólne wymagania dotyczące ochrony przed korozją

GOST 427−75 Linijki pomiarowe metalowe. Warunki techniczne

GOST 4650−80 Tworzywa sztucznego. Metody określania absorpcji wody

GOST 5009−82 Ścierne papier tkanina. Warunki techniczne

GOST 6433.2−71 Materiały elektroizolacyjne stałe. Metody wyznaczania oporu elektrycznego przy stałym napięciu

GOST 8420−74 Materiały lakiernicze. Metody oznaczania lepkości umownej

GOST 8433−81 Substancje pomocnicze OP 7 OP 10. Warunki techniczne

GOST 10692−80 Rury stalowe, żeliwne i łączniki do nich. Odbiór, etykietowanie, pakowanie, transport i przechowywanie

GOST 11262−80 Tworzywa sztucznego. Metoda badania wytrzymałości na rozciąganie

GOST 11645−73 Tworzywa sztucznego. Metoda określania wskaźnika plastyczności płynięcia tworzyw termoplastycznych

GOST 13518−68 Tworzywa sztucznego. Metoda oznaczania odporności polietylenu na pękanie pod napięciem

GOST 15088−83 (ST СЭВ 3760−82) Tworzywa sztuczne. Metoda oznaczania temperatury mięknienia tworzyw termoplastycznych na Vika

GOST 15150−69 Maszyny, urządzenia i inne techniczne produktu. Wykonania dla różnych klimatycznych dzielnic. Kategorii, warunki pracy, przechowywania i transportu w części oddziaływań klimatycznych czynników środowiska zewnętrznego

GOST 16336−77 Kompozycji polietylenu dla przemysłu kablowego. Warunki techniczne

GOST 16782−92 (ISO 974−80) Tworzywa sztuczne. Metoda określania temperatury kruchości przy uderzeniu

GOST 16783−71 Tworzywa sztucznego. Metoda określania temperatury kruchości, gdy skompresowane próbki, złożonego pętlą

GOST 27271−87 Materiały lakiernicze. Metody ustalania terminu ważności

GOST 28702−90 Kontroli nieniszczących. Толщиномеры ultradźwiękowe. Ogólne wymagania techniczne

GOST ISO 8130−3-2006 Farby proszkowe. Część 3. Oznaczanie gęstości z zastosowaniem cieczy пикнометра

GOST ISO 8130.6−2002 Farby proszkowe. Definicja czasu желатинизации termoutwardzalnych farb proszkowych w podanej temperaturze

GOST ISO 8130.7−2001 Farby proszkowe. Definicja straty masy podczas suszenia hot

Uwaga — Podczas korzystania z niniejszym standardem wskazane jest, aby sprawdzić działanie odwołania standardów w systemie informatycznym do wspólnego użytku — na oficjalnej stronie Federalnej agencji ds. regulacji technicznej i metrologii w sieci Internet lub rocznego dla wskaźnika «Krajowe standardy», który opublikowany został według stanu na dzień 1 stycznia bieżącego roku, a w wersji miesięcznego wskaźnika informacyjnego «Krajowe standardy» za rok bieżący. Jeśli wymieniony referencyjny standard, na który dana недатированная link, zaleca się korzystać z aktualną wersję tego standardu, z uwzględnieniem wszystkich wprowadzonych w tej wersji zmian. Jeśli wymieniony referencyjny standard, na który dana datowany na link, zaleca się korzystać z wersji tej normy z wymienionych powyżej roku zatwierdzenia (przyjęcia). Jeśli po zatwierdzeniu niniejszego standardu odniesienia standard, na który dana datowany na link, wprowadzono zmiany, mające wpływ na pozycję, na którą dana link, to jest to pozycja zaleca się stosować bez uwzględnienia tej zmiany. Jeśli referencyjny standard anulowane bez wymiany, to stan, w którym dana link do niego, zaleca się przyjąć w części, nie wpływających na ten link.

3 Terminy i definicje

W tym standardzie zastosowano następujące terminy z odpowiednimi definicjami:

3.1 przyczepność powłoki: Odporność na łuszczenie się powłoki od powierzchni rury.

3.2 metoda, która: Nakładanie powłok poprzez przebicia płynięcia materiałów polimerowych z формующей głowicy wytłaczarki na zewnętrzną powierzchnię rury.

3.3 dielektryczna сплошность pokrycie: Brak elektrycznego przebicia w przypadku narażenia na pokrycie napięcia od wysokiego napięcia źródła prądu stałego.

3.4 przejściowy oporu elektrycznego pokrycie: Opór właściwie pokrycia w obwodzie «elektroda-elektrolit-pokrycie-rura», co charakteryzuje ochronną możliwość pokrycia w elektrolicie.

4 wymagania Techniczne

4.1 Wymagania dotyczące stanu powierzchni zewnętrznej rur stalowych

4.1.1 Przed nałożeniem powłoki spędzają wizualnej kontroli zewnętrznej powierzchni rur i spoin do wykrywania wad powierzchniowych (wgnieceń, zarysowaniami, muszli, наплавленных kropli metalu i żużla). Wykryte wady eliminują mechanicznej szlifowaniem, nie выводящей grubość ścianki rury za dolną granicę tolerancji, określonym w standardach na rury. Grubość ścianki rury po szlifowaniu kontrolują толщиномером cmentarzysko 28702. W przypadku niemożności usunięcia wykrytych wad rury бракуют.

4.1.2 Zewnętrzną powierzchnię rur przed nałożeniem powłoki operuje materiałem ściernym (дробеметная lub piaskowanie czyszczenie) do czystości i chropowatości powierzchni od 40 do 80 µm według GOST R 52568. Temperatura powierzchni rur przed ściernego traktowaniem powinna być nie mniejsza niż 40 °C i więcej niż 3 °C powyżej punktu rosy otoczenia.

Po śrutowania powierzchni rur powinna być oczyszczona z kurzu. Cząstki pyłu powinny być o średnicy nie większej niż 100 µm zgodnie z GOST R 52568.

4.1.3 Wszystkie wady, które stały się widoczne na powierzchni rur w wyniku obróbki strumieniowo-ściernej, powinny być wyeliminowane szlifowaniem, nie выводящей grubość ścianki rury za dolną granicę tolerancji, określonym w standardach na rury.

4.1.4 Czas między rozpoczęciem czyszczenia i rozpoczęciem nakładania powłoki izolacyjnej nie powinno być więcej niż 2 h przy wilgotności względnej powietrza powyżej 80% i nie więcej niż 3 h przy wilgotności względnej powietrza poniżej 80%.

4.1.5 W zależności od stosowanych systemów izolacyjnych materiałów i konstrukcji powłoki oprócz ściernego czyszczenia (patrz 4.1.3) może być przeprowadzona obróbka chemiczna (pasywacja) хроматным, фосфатным lub chromian-фосфатным rozwiązań (patrz GOST 9.402).

4.1.6 Przy nakładaniu powłoki temperatura powierzchni изолируемых rur muszą być zgodne z wymaganiami technologicznego procesu izolacji rur, opracowanej zgodnie z zaleceniami dostawców materiałów izolacyjnych.

4.2 Wymagania w stosunku do materiałów na pokrycie

4.2.1 Właściwości materiałów stosowanych jako środek gruntujący warstwy, zgodnie z tabelą 1 do proszków epoksydowych utworów i tabeli 2 dla ciekłych żywic epoksydowych utworów.


Tabela 1 -wymagania Techniczne proszkową epoksydową utworów

Tabela 2 — wymagania Techniczne płynnym epoksydowe utworów

Okres przechowywania gotowych kompozycji epoksydowych do użycia zgodnie z zaleceniami producenta materiału.

4.2.2 Termoplastyczne kompozycje polimerowe dla адгезионного warstwy pokrycia, zgodnie z tabelą 3.


Tabela 3 — wymagania Techniczne dla адгезионным termoplastyczny utworów

4.2.3 Polietylenowe kompozycji na bazie polietylenu o niskiej, średniej lub wysokiej gęstości z dodatkami термосветостабилизаторов, stosowane do stosowania na zewnątrz полиэтиленового warstwy, zgodnie z tabelą 4.


Tabela 4 — wymagania Techniczne dla foliowym utworów

4.2.4 Materiały wchodzące w skład powłoki, muszą spełniać wymagania przepisów na te materiały i zapewniać uzyskanie полиэтиленового pokrycie rur zgodnie z wymogami niniejszego standardu.

4.2.5 Zgodność wskaźników stosowanych materiałów technicznych wymagań powinno być potwierdzone certyfikatami jakości i danymi kontroli przedsiębiorstwa wykonującego nakładanie powłoki izolacyjnej na rury.

4.3 Wymagania dotyczące foliowym powłoki

4.3.1 Powłokę nakłada się na oczyszczoną i podgrzana do temperatury zadanej powierzchni rur stalowych w warunkach fabrycznych przy użyciu zautomatyzowanej linii produkcyjnej metodą, która.

4.3.2 strony pokrycie polietylenowe może być wykonana dwuwarstwowym lub трехслойным.

4.3.2.1 Dwuwarstwowej strony pokrycie polietylenowe powinna mieć następującą konstrukcję:

— adhezyjne małe na podstawie термоплавкой kompozycji polimerowej o grubości nie mniej niż 200 µm;

— warstwa zewnętrzna na podstawie термосветостабилизированного ekstrudowanego polietylenu.

4.3.2.2 Trzy strony pokrycie polietylenowe powinna mieć następującą konstrukcję:

— warstwa podkładowa na bazie ciekłej kompozycji epoksydowej o grubości od 40 do 80 µm lub proszkową epoksydową utwory o grubości od 70 do 200 mikronów;

— adhezyjne małe na podstawie термоплавкой kompozycji polimerowej o grubości nie mniej niż 200 µm;

— warstwa zewnętrzna na podstawie термосветостабилизированного ekstrudowanego polietylenu.

4.3.3 Całkowita grubość dwuwarstwowej i trójwarstwowej polietylenowych powłok w zależności od średnicy rury i typów zewnętrznych powłok według GOST 9.602, wykonanych na bazie tłoczonego polietylenu, zgodnie z tabelą 5.


Tabela 5 — Całkowita grubość dwuwarstwowej i trójwarstwowej polietylenowych powłok w zależności od średnic rur

4.3.4 Izolacyjna powłoka aplikowana na stalowe rury, zgodnie z tabelą 6. Przy tym:

a) końce rur powinny być wolne od nawierzchni na długości:

(80±20) mm — dla rur o średnicy do 114 mm;

(120±20) mm — dla rur o średnicy ponad 114 mm;

b) kąt fazy powłoki do powierzchni rury, powinna być nie więcej niż 30°.


Tabela 6 — wymagania Techniczne foliowym powłoki

5 Wymagania ochrony środowiska

5.1 Podłogowa z ekstrudowanego polietylenu nie powinno szkodzić środowisku, zdrowiu i genetyczny fundacji człowieka podczas badania, magazynowania, transportu i użytkowania rur z pe.

6 Wymagania dotyczące kontroli jakości i metody badań

6.1 Kontrola jakości полиэтиленового powłoki na zgodność z wymaganiami niniejszego standardu obejmuje następujące badania:

— zasilająco-сдаточные;

— okresowe.

6.2 Zasilająco-сдаточные badania rur z pe spędzają na 4.3.4 i w zakresie 1−3, 5, 6 tabeli 6 w następującym zakresie i ilości rur:

— pomiar długości wolnych od pokrycia końcówek rur za pomocą metalowej linijki według GOST 427 z dokładnością pomiaru ±1 mm — na każdej rurze;

— pomiar kąta ukosowania powłoki do powierzchni rury przy pomocy szablonu-kątomierze z błędem pomiaru nie więcej niż 1° — na każdej rurze;

— kontrola wyglądu powłoki realizują wizualnie bez użycia lupy — na każdej rurze;

— pomiaru grubości powłoki realizują толщиномером dowolnego typu do pomiarów grubości неферромагнитных powłok na ферромагнитной podłoża z dokładnością pomiaru ±1 mm — nie mniej niż 10% rur z partii w trzech przekrojach długości rury i co najmniej czterech punktów równomiernie rozłożonych na obwodzie rury;

— dielektryczną сплошность pokrycie kontrolują zapłonem дефектоскопом niniejszej prądu dowolnego typu — na każdej rurze;

— oznaczanie odporności powłoki przy uderzeniu spędzają w GOST R 51164 (załącznik A) — nie mniej niż dwóch rur z partii;

— oznaczanie przyczepności powłoki do stali w temperaturze (20±2) °C odbywa się za pomocą cyfrowych адгезиметров metodą łuszczenia pasy powłoki pod kątem 90° w stosunku do powierzchni rury — na 5% z partii, ale nie mniej niż dwóch rur z partii;

— oznaczanie przyczepności powłoki do stali w temperaturze (60±3) °C — na jednej rurze z partii.

6.3 w Przypadku niezadowalających wyników transmisji i сдаточных badań rur z pe najmniej jeden ze wskaźników 2, 5, 6 tabeli 6 pod tym względem spędzają powtórnych badań na удвоенном tym rur, wykonanych z tej samej partii. W przypadku niezadowalających wyników wielokrotnych testów jest dozwolone przeprowadzić поштучную wynajęcia rur z kontrolą wskaźnika, który ma niezadowalające wyniki testów.

6.4 Okresowe badania полиэтиленового pokrycie rur spędzają w celu kontroli stabilności, jakości powłoki w rozwoju technologii powlekania, lub w przypadku zmiany parametrów procesu technologicznego, a także zmianie marki materiałów izolacyjnych, ale nie rzadziej niż raz na 12 miesięcy.

6.5 Przy okresowych badaniach kontrolują wskaźniki 4, 7−16, 18 tabeli 6.

6.6 Okresowe badania przeprowadza się na próbkach wyciętych z rur z pe (nie mniej niż trzech próbek na każdy wskaźnik pokrycia lub zgodnie z wymaganiami norm na metody badań).

Próbki wyciąć z dwóch odcinków rury z pe (początek i koniec). Pobieranie próbek odbywa się na dwóch rurach z partii, w tym z rur o średnicy 159 mm wyciąć próbki w postaci odcinków rur o długości od 110 do 150 mm; dla rur o średnicy ponad 159 mm — próbki w postaci pasków o wymiarach 100x100 mm i 150х100 mm.

6.7 Badania w zakresie 9−13 tabeli 6 przeprowadza się na próbkach отслоенного pokrycia. Отслоенное podłogowa otrzymują w następujący sposób: na oczyszczoną i podgrzana do zadanej temperatury powierzchni rury (bez адгезионного sektora i epoksydowej podkładu) stosowana jest warstwa ekstrudowanego polietylenu o grubości od 1,8 do 2,5 mm, który przykryciu do powierzchni rury i po wodnego chłodzenia usuwają z powierzchni rury.

6.8 Wytrzymałość na zerwanie i wydłużenie względne przy zerwaniu отслоенного полиэтиленового pokrycie w różnych temperaturach badań (patrz tabela 6) określają na podstawie GOST 11262. Badania prowadzone na pęknięcie samochodem, który po rozciągania próbki powinna zapewnić pomiaru obciążenia z dokładnością do nie więcej niż 2%.

Do badań używa próbki w kształcie «łopatek» typ 1 według GOST 11262 o długości części roboczej 33 mm i szerokości 6 mm, wyciętych z отслоенного powłoki za pomocą standardowego noża.

Do testów w temperaturze różnej od temperatury pokojowej, używają термокамеру, która zapewnia automatyczne utrzymywanie temperatury z dokładnością ±3 °C. Prędkość rozciągania próbek powinna wynosić 100 mm/min — przy prowadzeniu badań w temperaturze (20±2) °C i (60±3) °C, 50 mm/min — przy temperaturze minus (40±3) °C.

6.9 Odporność полиэтиленового powłok na pękanie pod napięciem w temperaturze (50±0,5) °C określają na podstawie GOST 13518. Do badań wybrane próbki отслоенного pokrycia nałożonego bez spoiwa, umieszczone w uchwycie i przechowywane w specjalnym roztworze OP-7 zgodnie z GOST 8433. Za odporność powłok na pękanie biorą czas, h, od rozpoczęcia badań do pojawienia się pęknięć u 50% próbek.

6.10 Odporność полиэтиленового powłoki do фотоокислительному starzenie w temperaturze (50±5) °C określają na podstawie GOST 16336. Naświetlanie próbek ćwiczenia w komorze lampy o odpowiedniej mocy przez 500 h Po ekspozycji określają temperaturę łamliwości wg GOST 16782. Powłoka uważają выдержавшим testy, jeśli temperatura kruchości wyniesie nie więcej niż minus 60 °C.

6.11 Odporność полиэтиленового warstwy ścieralnej do термоокислительному starzenie oceniają według wartości względnego wydłużenia przy zerwaniu po ekspozycji próbek na powietrzu w temperaturze 110 °C przez 100 dzień. Do badań używa próbki w kształcie «łopatek» typ 1 według GOST 11262 o długości części roboczej 33 mm i szerokości 6 mm, wyciętych z отслоенного powłoki za pomocą standardowego noża w ilości co najmniej pięciu sztuk. Wydłużenie względne przy zerwaniu określają na pęknięcie samochodem przy prędkości rozciągania próbek 100 mm/min, z dokładnością pomiaru±2%.

Za wynik testów biorą среднеарифметическое wartość wydłużenia względnego przy zerwaniu pięciu próbek.

6.12 Odporność powłoki penetracji (wgniecenia) określają na podstawie GOST R 51164 (załącznik E) na rurach z pe lub na próbkach, odciętych od rur o średnicy od 57 do 1420 mm, z pe o długości co najmniej 200 mm. Dla przeprowadzenia badań w podwyższonej temperaturze (60±2) °C używają термошкаф, zapewniającym utrzymanie żądanej temperatury z dokładnością ±2 °C.

6.13 Odporność powłoki na działanie истирающих obciążeń określają zgodnie z załącznikiem B.

6.14 Ocenę odporności powłoki do термоциклированию spędzają w GOST R 52568 (aplikacji) na próbkach z rur z powłoką z otwartymi krawędziami.

6.15 w Przypadku niezadowalających wyników okresowych badań przeprowadza się powtórne testy na неудовлетворительному wskaźnika na удвоенном liczbie próbek. Po ponownym uzyskaniu ujemnych wyników badań proces powlekania rur zatrzymany do wyjaśnienia i usunięcia przyczyn niezgodności wskaźniki pokrycia wymogów niniejszego standardu.

7 Oznakowanie, transport i przechowywanie

7.1 Oznakowanie, transport i magazynowanie rur z pe odbywają się w GOST 10692, przepisów i dokumentów technicznych na rury z powłoką, w których powinny być odzwierciedlone sposoby transportu, przechowywania, znakowania i następujące informacje na temat pokrycia:

— nazwa firmy — producenta izolowanych rur;

— rodzaj pokrycia FF lub ВУС według GOST 9.602;

— typ rury i marka nierdzewnej;

— numer partii rur z powłoką;

— data powlekania;

— znak kontroli technicznej o przyjęciu produktów.

7.2 Transport i składowanie rur z powłoką nie powinno prowadzić do naruszenia сплошности полиэтиленового pokrycia.

7.3 Rury z powłoką przechowywane w GOST 15150 w warunkach 8 (ОЖ3) nie więcej niż 6 miesięcy. Rury z pe, przechowywanie których planuje się ponad 6 miesięcy, muszą być chronione przed promieniowaniem uv za pomocą pokrowców, plandek i innych odpowiednich metod.

8 Gwarancji producenta

8.1 Producent gwarantuje zgodność полиэтиленового powłoki z wymaganiami niniejszej normy w ciągu 18 miesięcy od momentu nałożenia powłoki przy zachowaniu zasad prowadzenia robót budowlano-montażowych w zakresie temperatur od minus 40 °C do 50 °C, zasad transportu i składowania rur z pe w zakresie temperatur od minus 45 °C do 50 °C.

Uwaga — Dopuszcza się stosowanie rur z pokryciem izolacyjnym po upływie okresu przechowywania ponad 18 miesięcy, pod warunkiem przeprowadzenia dodatkowych transmisji сдаточных badań i uzyskania pozytywnych wyników zgodnie z wymogami niniejszego standardu.

8.2 Gwarantowana ochrona przed zewnętrzną korozją pracujących rurociągów z pe z następującymi wskaźnikami jakości:

— przyczepność, nie mniej niż: w ciągu 10 lat — 35 N/cm; przez 20 lat — 25 N/cm; 40 lat — 15 N/cm;

— zmniejszenie przejściowego oporności elektrycznej pokrycie od wartości wskaźnika na skończonym budową obiektu (3,0·10Ω·m, GOST R 51164), nie więcej niż: w ciągu 10 lat — 80%; przez 20 lat — na 87%; 40 lat — na 95%.

Załącznik A (informacyjny). Metoda określania czasu желатинизации proszkową epoksydową utworu

Załącznik A
(pomocniczy)

_______________
* GOST ISO 8130.6.

A. 1. Zastosowanie metody

Metoda służy do określenia czasu желатинизации stopionej żywicy epoksydowej utworu.

Istota metody polega na podgrzaniu do temperatury zadanej ustawionej ilości proszku w zagłębieniu bloku grzewczego i określeniu przedziału czasowego, po upływie którego nie można ciągnąć wątek z stopionej żywicy epoksydowej utwory, stosowaną jako środek gruntujący warstwy w trójwarstwowych powłokach polietylenowych.

A. 2 Wymagania dotyczące próbek i pomocnicze urządzenia

A. 2.1 Próbki do badań wybrane z otrzymanych partii proszkową utworu. Jednorazowe próby podejmowane z worków gałką. Wybrane jednorazowe próby łączą się w ogólną próbę i wymieszać w szczelnie zamkniętym, suchym pojemniku. Masa wspólnej próby powinna być nie mniejsza niż 500 g.

A. 2.2 Do testów wykorzystują następujące urządzenia, materiały i sprzęt:

— blok grzejny, którego wzór o wymiarach jest przedstawiony na rysunku A. 1, składający się z grzejnika elektrycznego o mocy 500 W i термоизолированного stalowego korpusu ze sferycznej polerowanym rowkiem średnicy (16±0,1) mm i promieniu krzywizny (10±0,1) mm, umieszczonego w górnej części obudowy;

— termometr z zakresem pomiaru od 100 °C do 230 °C, wstawiany w otwór wiercony poziomo w stosunku do środka bloku grzewczego poniżej centrum wcięcia na 2,0 mm;

— stoper lub elektryczny zegar z dokładnością pomiaru ±1 s;

— miarka o pojemności (0,25±0,01) ml do wprowadzania próbki w zagłębienie bloku grzewczego;

— mieszadło z materiału z niską pojemność cieplną w postaci metalowej igły do drewna z łbem sześciokątnym o średnicy 1,0 mm i drewnianą rączką;

— skrobaczka wykonana z bardziej miękkiego materiału niż blok grzejny, aby usunąć badanego materiału z wykopu bloku grzewczego po testach;

— D-kamfora dla kontroli temperatury bloku grzewczego (w temperaturze badania 180 °C);

— расщепляющее substancja (np. w aerozolu dyspersja politetrafluoroetylen).

Rysunek A. 1 — blok Grzejny (przykład)

Rysunek A. 1 — blok Grzejny (przykład)

A. 3 Przygotowanie do testów

A. 3.1 Temperaturę powierzchni bloku grzewczego za pomocą termostatu dostosowane do zadanej temperatury (180±1) °C i stabilizują nie mniej niż 10 min. Kontrola temperatury ogrzewania uświadamiają sobie termometr, a także poprzez umieszczenie na powierzchni bloku niewielkiej ilości D-kamfory, która topi się w określonej temperaturze.

A. 3.2 Przetwarzają wykopu i powierzchni bloku grzewczego расщепляющим substancją.

A. 4 Przeprowadzenie badań

A. 4.1 Badania prowadzone na dwóch równoległych próbek w temperaturze (180±1) °C.

A. 4.2 pomiar łyżki wylewa testowana próbka (0,25±0,01) ml w zagłębienie bloku grzewczego i po całkowitym stopienie proszku zawiera stoper lub timer. Wymieszać stopiony materiał małymi kolistymi ruchami za pomocą mieszadła. Z początkiem загустевания, kontynuując mieszanie, co 2−3 z podnoszą mieszadło na wysokości nie mniejszej niż 10 mm nad roztopionym materiałem.

A. 4.3 Wyłączyć stoper lub timer i podkreślają czas z dokładnością do 1 s, jak tylko otrzymane nici stopić zaczynają się łamać i nie są losowane z stopić. Czas, wpisane na stoperze, jest czasem желатинизации proszkową epoksydową utworu.

A. 4.4 Po zakończeniu testów kręcą zgarniaczem badany materiał z bloku grzewczego, nie uszkadzając jej powierzchni, i powtórzyć pomiar czasu желатинизации na poniższym испытуемом próbce.

A. 5 Przetwarzanie wyników pomiarów

A. 5.1 Korelują wyniki dwóch pomiarów. Jeśli czas желатинизации dwóch pomiarów różni się nie więcej niż o 5% mniejszej wartości, liczą i zapisują среднеарифметическое wartość.

A. 5.2 Jeśli różnica między tymi dwoma wynikami ponad 5%, spędzają trzeci wymiar, a następnie liczą i zapisują среднеарифметическое wartość trzech wyników z dokładnością do 1 s.

Załącznik B (informacyjny). Metoda oznaczania odporności powłoki na ścieranie

Dodatek B
(pomocniczy)

B. 1. Zastosowanie metody

Metoda przewiduje oznaczanie odporności powłoki na tarcie suche i wilgotne абразивом przy danym obciążeniu.

B. 2 Aparatura do badań i materiały

B. 2.1 Próbki do badań wykonane na linii izolacji z rur o małych średnicach (od 57 do 426 mm).

B. 2.2 Do testów używają instalację, przykładowy wzór której jest przedstawiony na rysunku B. 1. Instalacja zapewnia ścieranie powłoki obrotowej rury przy statycznym obciążeniu 0,23 kg/cm. Obwodowa prędkość obrotowa rury 25 m/min.

Rysunek B. 1 — Schemat instalacji do badań powłok na ścieranie

1 — rura z powłoką; 2 — minerał; 3 — uchwyt; 4 — platforma; 5 — ładunek

Rysunek B. 1 — Schemat instalacji do badań powłok na ścieranie

B. 2.3 jako ścierniwa stosuje się hydrofobową кремниевую szlifowania skórkę cmentarzysko 5009 z ziarna ściernego materiału N 6. Grubość powłoki mierzą толщиномером. Do zwilżania powłoki stosuje się roztwór elektrolitu, który zawiera 500 mg/l i 500 mg/l w wodzie destylowanej.

B. 3 testy

B. 3.1 Badania prowadzone na dwóch równoległych próbkach. Przed rozpoczęciem badań mierzą grubość powłoki magnetycznym толщиномером z dokładnością pomiaru ±0,1 mm.

B. 3.2 Rury z powłoką 1 ustala się w instalacji w celu przeprowadzenia badań. Do powierzchni powłoki grubości szlifowania skórki, 2 o wymiarach 1 cm, приклеенную do uchwytu 3. Na platformę 4 ustalane ładunek 5 masie 0,23 kg.

B. 3.3 Rury nadają ruch obrotowy. Powierzchnia styku szlifowania skór z powierzchnią pokrycia 1 cm(kwadratowy przekrój 10x10 mm). Na każdym arkuszu szlifowane spędzają jeden test. Długość ścieranie pod wpływem obciążenia utożsamiają z warunków przejścia każdego punktu ścierniwa na obwodzie rury odległości 150 m.

B. 3.4 Po przeprowadzeniu testów w warunkach mokrego tarcia na odcinku styku nawierzchni z абразивом z kroplomierzem serwuje roztwór elektrolitu, który zawiera 500 mg/l i 500 mg/l .

B. 4 Przetwarzanie wyników badań

B. 4.1 Odporność na ścieranie oceniają zmniejszenia grubości powłoki. Korelują wyniki na dwóch rurach i, jeśli wyniki różnią się nie więcej niż 10% mniejszej wartości, liczą i zapisują среднеарифметическое wartość.

B. 4.2 dopuszcza się Zmniejszenie grubości do 25% wartości początkowej.