GOST 26876-86

• gost-26876-86.pdf (155.72 KiB)
  ГОСТ 26876-86

GOST 26876−86 (ST СЭВ 5016−85) Stopy twarde spieki. Ogólne wymagania dotyczące metod analizy chemicznej

GOST 26876−86
(ST СЭВ 5016−85)

Grupa В59

PAŃSTWOWY STANDARD ZWIĄZKU SRR

STOPY TWARDE SPIEKI

Ogólne wymagania dotyczące metod analizy chemicznej

Cemented carbides. General requirements for methods of chemical analysis

ОКСТУ 1709

Termin ważności z 01.01.87
do 01.01.97*
_______________________________
* Ograniczenia okresu ważności cięcie
za pomocą protokołu N 7−95 Międzypaństwowej Rady
normalizacji, metrologii i certyfikacji
(ИУС N 11, 1995 rok). — Uwaga producenta bazy danych.

OPRACOWANY przez Ministerstwo nieżelaznych ZSRR

WYKONAWCY

H.A.Kinky, S. N. Suworowa, S. W. Romanowa, A. A. Залужный

WPISANY przez Ministerstwo nieżelaznych ZSRR

Członek Zarządu A. P. Снурников

ZATWIERDZONY I WPROWADZONY W życie Rozporządzeniem Państwowego komitetu ZSRR według standardów od 22.04.86 N 1030

1. Norma określa ogólne wymagania dotyczące metod analizy chemicznej twardych spieków stopów, profilowane карбидных mieszanek i złożonych węglików.

Standard jest w pełni zgodne z ST СЭВ 5016−85.

2. Pobieranie i przygotowanie próbek przeprowadza się zgodnie z GOST 20559−75.

Próbka z spiekany węglik spiekany musi być zmielony na proszek i просеян przez sito o wielkości komórki nie więcej niż 0,160 mm w ST СЭВ 2644−80.

Jeżeli próbka zawiera plastyfikator, należy go usunąć.

3. Laboratorium pomiar naczynia powinny być zgodne z wymaganiami GOST 1770−74.

4. Wszystkie stosowane odczynniki powinny mieć stopień czystości nie niższej niż «czysty do analizy (cz. d. a.), jeśli nie są przewidziane inne wymagania norm na metody oznaczania zawartości pierwiastków.

5. Do przygotowania roztworów wodnych i po przeprowadzeniu analizy stosuje się wodę destylowaną według GOST 6709−72 lub dejonizowanej, jeśli nie są przewidziane inne wymagania norm na metody oznaczania zawartości pierwiastków.

6. W wyrażeniu «rozcieńcza się 1:1, 1:2 itd. pierwsze cyfry oznaczają obszerną część rozcieńczonego odczynnika, drugi — obszerną część użytego rozpuszczalnika.

7. Stężenie roztworów wyrażają:

gęstość względna ();

masa substancji w gramach w jednostce objętości roztworu (masa stężenie, g/cm);

masa substancji w gramach, odniesionej do 100 g roztworu (udział masowy, która może być wyrażona w procentach);

ilości substancji w centymetrach sześciennych, odnosić sie 100 cmroztworu (gęstość akcji, która może być wyrażona w procentach);

ilość substancji w gramocząsteczkach, zawartej w jednostce objętości roztworu (molowa, stężenie, mol/dm).

8. Do przygotowania standardowych roztworów stosuje się metale z treścią podstawowego elementu nie mniej niż 99,9%, jeśli nie ma innych zaleceń normy na metody oznaczania zawartości pierwiastków.

9. Ważenie próby zawieszenia, atmosferyczne i substancje do przygotowania standardowych roztworów spędzają na analitycznych wadze z dokładnością do nie więcej niż 0,0002 r. Wymaganą dokładność ważenia i mierzenia objętości prowadzą do norm na metody oznaczania zawartości elementów z podaniem ilości miejsc po przecinku.

10. Warunki odnoszące się do stopnia grzania wody (roztworu) i czas trwania każdej operacji — w ST СЭВ 804−77.

11. Miano roztworów musi być zainstalowany z nie mniej niż trzech навескам pierwotnej substancji. Tytuł wyrażona w gramach substancji na 1 cmroztworu, obliczana jest z dokładnością do szóstego miejsca dziesiętnego i округляют do czwartego znacznej liczby.

12. Zawartość elementu decydują się na trzech równoległych навесках.

Rozbieżności wyników równoległych definicji nie powinny przekraczać dopuszczalnych odchyłek, podanych w odpowiednich normach na metody oznaczania zawartości pierwiastków w łatwowiernej prawdopodobieństwa 0,95.

W przypadku rozbieżności wyników przekraczają dopuszczalne, analiza powtarzają.

13. Jednocześnie z przeprowadzeniem analizy w tych samych warunkach spędzić co najmniej trzech kontrolnych doświadczeń, aby wprowadzić w wyniku zmiany definicji, uwzględniającej zawartość określonego elementu w реактивах. Średnią wartość wyników kontrolnych badań odjąć od wartości uzyskanych przy określaniu zawartości elementu w próbie.

14. Za wynik analizy przyjmuje się średnią wartość wyników równoległych definicji. Zaokrąglanie wartości liczbowych odbywa się w ST СЭВ 543−77.

15. Przy fotometrycznych definicji stosuje się kuwety o grubości pochłaniającego światło warstwy, w której pomiary wykonano w optymalnym zakresie gęstości optycznej.

16. Градуировочный wykres należy budować w systemie prostokątnych y: na osi x odkładać wartość liczbowa stężenia lub masy elementu w określonym zakresie, a na osi rzędnych — zmierzoną wartość lub funkcję od niej.

Do budowania krzywej kalibracyjnej wymaga co najmniej trzech градуировочных punktów, każdy punkt powinien być budowany w średnim średnią arytmetyczną wyników trzech równoległych definicji.

Градуировочные punkty powinny być równomiernie rozłożone w całym zakresie pomiaru. Pierwsza i ostatnia punktu muszą być zgodne z krańców zakresu pomiarowego lub obejmować granice zakresu pomiarowego.

Przygotowanie roztworów do budowania krzywej kalibracyjnej wykonują do przeprowadzenia analizy. Jest dozwolone definiować i stosować градуировочную funkcję.

17. W definicjach metodą atomowej absorpcji ustalają długość fali, skład gazu płomienia, rehabilitacji lub окислительное działanie płomienia, inne warunki pomiaru takie, przy których uzyskuje się optymalne parametry czułości i dokładności dla danego elementu i zastosowanego urządzenia.

18. Kontrola poprawności wyników oznaczania całkowitego i wolnego węgla realizują za pomocą standardowych próbek (GUS, CSW lub SOP). Wyniki analizy są poprawne, jeśli różnica otrzymanej treści dominującego składnika, a jego poświadczającego treści w standardowej próbce nie przekracza dopuszczalnej rozbieżności na poziomie poświadczającego wartości.

19. Kontrola poprawności wyników oznaczania kobaltu prowadzone metodą dodatków, na który prowadzą znalezienie zawartości określonego składnika w анализируемом materiale po dodaniu odpowiedniego zaczepu czystego metalu lub аликвотной części standardowego roztworu tego składnika do podnośniku analizowanego materiału do analizy.

20. Kontrola poprawności ustalenia wyników tytanu prowadzone metodą zmienności навесок, w którym uświadamiają sobie znalezienie zawartości określonego składnika w różnych навесках jednego i tego samego analitu.

21. Wartość dodatków (pojemność standardowego roztworu) jest wybierany w taki sposób, aby sygnał analityczny określonego składnika zwiększył się o 1,5−2-krotnie w porównaniu z analitycznym sygnałem tego składnika w brak suplementów diety w poprzedniej podnośniku. Przy tym należy utrzymywać optymalne warunki przeprowadzenia analizy przewidziane w konkretnym standardem na metodę analizy.

22. Wyniki analizy są poprawne, jeżeli znaleziona wartość suplementy różni się od przedstawionego zawartości nie więcej niż 0,5, gdzie i  — dopuszczalne rozbieżności wyników równoległych definicji składnika w próbce i w próbie z dodatkiem, poprzedniej i kolejnej навесках.