GOST 12004-81

• gost-12004-81.pdf (489.09 KiB)
  ГОСТ 12004-81

GOST 12004−81 Stal zbrojenie. Metody badań wytrzymałości na rozciąganie (ze Zmianami N 1, 2)

GOST 12004−81

Grupa В09

MIĘDZYPAŃSTWOWY STANDARD

ZBROJENIE STAL

Metody badań wytrzymałości na rozciąganie

Reinforcing-bar steel. Tensile test methods

ISS 77.140.15
ОКСТУ 1909

Data wprowadzenia 1983−07−01

DANE INFORMACYJNE

1. OPRACOWANY I PRZEDSTAWIONY przez Ministerstwo hutnictwa ZSRR

2. ZATWIERDZONY I WPROWADZONY W życie Rozporządzeniem Państwowego komitetu ZSRR według standardów od 15.12.81 N 5419

3. W ZAMIAN GOST 12004−66

4. ODNOŚNE REGULACJE-DOKUMENTY TECHNICZNE

Oznaczenie NTD, na który dana link	Numer punktu, litery
GOST 166−89	1.8
GOST 427−75	1.9
GOST 1497−84	1.1; 2.1; 3.1; 3.4; 3.7.3
GOST 6507−90	1.8
GOST 29329−92	1.9

5. Ograniczenia okresu ważności cięcie za pomocą protokołu N 5−94 Międzypaństwowej rady ds. standaryzacji, metrologii i certyfikacji (ИУС 11−12−94)

6. EDYCJA (wrzesień 2009 r.) ze Zmianami N 1, 2, zatwierdzone w czerwcu 1985 r., w sierpniu 1990 r. (ИУС 9−85, 11−90)


Niniejszy standard określa metody badań wytrzymałości na rozciąganie w temperaturze (20) °C stali zbrojeniowej o średnicy nominalnej od 3,0 do 80 mm (z drutu, pręty i zbrojenia liny) okrągłego i okresowych profilu, przeznaczone do zbrojenia zwykłych i sprężonych konstrukcji żelbetowych w celu określenia właściwości mechanicznych:

całkowitego wydłużenia względnego przy maksymalnym obciążeniu;

względne wydłużenie po zerwaniu;

względnego równomierne wydłużenie po zerwaniu;

względne zwężenie po zerwaniu;

tymczasowego oporu;

granicy plastyczności (fizycznego);

granice plastyczności i sprężystości (warunkowych);

moduł sprężystości (początkowego).

Określenia, oznaczenia i definicje znajdują się w załączniku 1.

1. METODY POBIERANIA PRÓBEK

1.1. Do badania na rozciąganie stosuje się próbki armatury okrągłe lub okresowego profilu z surowej powierzchni, o średnicy znamionowej od 3,0 do 80 mm. Dopuszcza się przeprowadzenie badania próbek walcowane na gorąco kluczowej armatury o średnicy nominalnej powyżej 20 mm na обточенных próbkach w kształcie walca z głowicami w miarę możliwości z zachowaniem na głowach powierzchni najmu. Kształt, wymiary i wymagania dotyczące obróbki części roboczej próbek — według GOST 1497.

Вытачивать próbki należy tak, aby wzdłużne do osi pręta i próbki były równoległe. Przy średnicy pręta do 40 mm włącznie wzdłużne do osi pręta i próbki mogą być identyczne, przy średnicy prętów od 45 do 60 mm i od 70 do 80 mm odległość od osi sworznia do osi próbki powinno odpowiednio wynosić 1/8 i ¼ (cholera.1).

do 40 mm	od 45 do 60 mm	od 70 do 80 mm

Cholera.1

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 2).

1.2. Jest dozwolone się przed testem przeprowadzić edycję próbki płynnym ciśnieniem na niego lub lekkich uderzeń młotka na wzór, położonym na podszewce. Podszewka i młotek powinny być wykonane z bardziej miękkiego materiału niż próbka.

Zakaz edycji próbek musi być określony w NTD na арматурную stal.

1.3. Pełna długość próbki armatury jest wybierany w zależności od długości roboczej próbki i wzory przechwytywania maszyny wytrzymałościowej.

Robocza długość próbki powinna wynosić:

dla próbki o średnicy nominalnej do 20 mm włącznie — nie mniej niż 200 mm;

dla próbki o średnicy nominalnej powyżej 20 mm — nie mniej niż 10;

dla zbrojeniowych lin wszystkich średnic — nie mniej niż 350 mm.

Początkowa szacunkowa całkowita dla próbek kluczowej zbrojeniowych i drutu powinna być ustalona na podstawie zgodności dokumentacji technicznej na gotowe produkty, a dla próbek zbrojeniowych lin powinna wynosić 300 mm.

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 1, 2).

1.4. Początkowe pole przekroju poprzecznego surowych próbek armatury okresowych profilu , mm, obliczamy według wzoru

,

gdzie  — masa badanej próbki, kg;

 — długość próbki, m;

 — gęstość stali 7850 kg/m.

1.5. Dla обточенных i okrągłych próbek armatury o średnicy nominalnej od 3,0 do 40,0 mm określają powierzchnia przekroju pomiarem średnicy na długości próbki w trzech przekrojach: w środku i na końcach długości roboczej; w każdym przekroju w dwu wzajemnie prostopadłych kierunkach. Powierzchnia przekroju poprzecznego próbki obliczamy jak среднеарифметическое wartość tych sześciu pomiarów.

1.6. Powierzchnia przekroju poprzecznego liny określa się jako sumę powierzchni przekroju pojedynczych drutów, składających się na linę.

Jest dozwolone użyć nominalną powierzchnia przekroju liny, określonej w zgodności dokumentacji technicznej na liny.

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 1).

1.7. Początkowa szacunkowa długość mierzona z dokładnością nie większą niż 0,5 mm.

1.8. Średnice okrągłych i обточенных próbek armatury o średnicy nominalnej od 3,0 do 40,0 mm mierzą штангенциркулем według GOST 166 lub mikrometrów według GOST 6507.

1.9. Masę próbek armatury okresowych profilu o średnicy nominalnej mniejszej niż 10 mm określa się z dokładnością nie więcej niż 1,0 g, próbek armatury o średnicy od 10 do 20 mm z dokładnością do nie więcej niż 2,0 g, a próbek o średnicy ponad 20 mm, z dokładnością nie większą niż 1% masy próbki.

Próbki stali zbrojeniowej zważono na wadze zgodnie z GOST 29329*, a długość próbki mierzą metalowej linijki zgodnie z GOST 427.
_______________
* Na terenie Federacji Rosyjskiej dokument nie działa. Działa GOST R 53228−2008. — Uwaga producenta bazy danych.

2. APARATURA

2.1. Stosuje się maszyny wszystkich systemów, pod warunkiem ich zgodności z wymaganiami niniejszej normy i GOST 1497.

2.2. Po przeprowadzeniu badań powinny spełniać wymagania:

niezawodne centrowanie próbki;

płynność obrotów;

średnia prędkość obrotów przy tescie do granicy plastyczności nie powinna być większa niż 10 N/mm(1 kg/mm) na sekundę; za granicę plastyczności prędkość obrotów może być zwiększona tak, aby prędkość poruszania ruchomego przechwytywania maszyny nie przekraczała 0,1 długości roboczej próbki na minutę; skala силоизмерителя maszyny wytrzymałościowej nie powinna przekraczać pięciokrotnym wartości oczekiwanej największe obciążenia dla badanej próbki armatury;

konstrukcja uchwytów maszyny wytrzymałościowej powinna wykluczać możliwość obrotu końców liny wokół osi próbki.

2.3. Urządzenia pomiarowe powinny być zgodne z wymaganiami niniejszej normy i inne NTD.

2.4. Przy ustalaniu umownych granic sprężystości i plastyczności za pomocą тензометра względna długość działki elementarnej тензометра nie powinna przekraczać:

0,005% bazy тензометра przy ustalaniu ;

0,05% bazy тензометра przy ustalaniu .

3. PRZEPROWADZENIE BADAŃ I PRZETWARZANIE WYNIKÓW

3.1. Wartość względnego wydłużenie , %, oblicza się według wzoru

.

W zależności od wielkości początkowej obliczonej długości próbki do litery dodaje się indeks. Na przykład, przy początkowej obliczonej długości równej 5, — , za 100 mm — itp.

Dla обточенных próbek określenie względnego wydłużenia — według GOST 1497.

3.1.1. Końcowy szacunkowej długości próbki , w tym miejsce jej zerwania, określają w następujący sposób.

Przed badaniem próbki na długości, więcej długości roboczej próbki, znakuje się na równe części za pomocą znaczników, spowodowanymi podziału maszyną, zszywki lub керном. Odległość między znacznikami dla armatury o średnicy 10 mm i nie powinna przekraczać wielkości i być wielokrotnością 10 mm. Dla armatury o średnicy mniejszej niż 10 mm odległość między punktami jest równy 10 mm. Dopuszcza się przy znacznikach próbek odległość między znacznikami przyjmować więcej niż 10 mm i większej wartości , ale nie więcej niż wartości początkowej obliczonej długości .

Jeśli liczba interwałów , odpowiednie długości początkowej próbki, uzyskuje się wartość ułamkową, jego округляют do liczby całkowitej w górę.

Po teście części próbki starannie ułożone razem, umieszczając je w linii prostej. Od miejsca przerwania w jedną stronę składają /2 interwałów i umieścić etykietę . Jeśli wartość /2 okazuje się być ułamkowe, to jej округляют do liczby całkowitej w górę. Odcinek od miejsca przerwania do pierwszej etykiety przy tym jest jak cały przedział.

Od etykiety składają się w stronę miejsca przerwania interwałów i umieścić etykietę (cholera.2). Odcinek równy otrzymanej w miejscu przerwania ostatecznym obliczonej długości .

Cholera.2

Cholera.3

Jeśli miejsce przerwania bliżej krawędzi przechwytywania maszyny niż wartość /2 (cholera.3) udzielone po zerwaniu końcowy szacunkowej długości określają w następujący sposób:

od miejsca przerwania co do etykiety u przechwytywania określają liczbę przedziałów, które oznaczają /2. Od punktu do punktu zerwania składają interwałów i umieścić etykietę . Następnie od etykiety składają /2 — /2 interwałów i umieścić etykietę .

Końcowy szacunkowej długości próbki , mm, obliczamy według wzoru

,

gdzie i  — odpowiednio długość odcinka próbki między punktami a i i .

Jeśli miejsce podziału znajduje się w odległości od przechwytywania, mniejszej niż długość interwałów lub 0,3 — dla próbek o średnicy mniejszej niż 10 mm, wartość obliczonej długości nie może być wiarygodnie określona i przeprowadza ponowne badanie.

(Zmodyfikowana wersja. Zm. N 2).

3.2 a. Końcowy szacunkowej długości próbki zbrojeniowych lin określają za pomocą tensometrów, навешиваемых na linę miarki lub specjalnych przyrządów umożliwiających pomiar odkształcenia próbki do zniszczenia. Przed zainstalowaniem тензометра, miarki lub innych przyrządów do wzoru stosują początkowego obciążenia wynoszącej 0,1% — 0,15% od oczekiwanego he pęknięcie wysiłki.

(Wprowadzony dodatkowo, Zm. N 1).

3.2. Względne równomierne wydłużenie określana we wszystkich przypadkach poza fazy podziału na wstępnej szacunkowej długości równej 50 lub 100 mm. odległość od miejsca przerwania do najbliższego znacznika początkowego obliczonej długości dla armatury o średnicy 10 mm i nie powinna być mniejsza niż 3i więcej niż 5, a dla armatury o średnicy mniejszej niż 10 mm — od 30 do 50 mm.

3.2.1. W celu określenia wartości względnego wydłużenia równomiernego końcowa obliczona długość jest określona przez znaczników (patrz cholera.2 i 3).

Wartość względnego równomierne wydłużenie , %, oblicza się według wzoru

.

3.2.2. Końcowe pomiarowe długości i mierzą z dokładnością nie większą niż 0,5 mm.

3.2.3. Wydłużenie względne i względne równomierne wydłużenie po zerwaniu obliczają w zaokrągleniu do 0,5%. Przy tym części do 0,25% odrzucają, a udział 0,25% i więcej biorą za 0,5%.

3.3. Całkowite wydłużenie przy maksymalnym obciążeniu może być określone jednym ze sposobów:

z pomocą tensometrów lub innych specjalnych urządzeń, które pozwalają na pomiar odkształcenia próbki, aż do zniszczenia;

zsumowanie odkształceniom po zniszczeniu próbki z sprężystych deformacji przy maksymalnym obciążeniu według wzoru

.

3.4. Względne zwężenie po zerwaniu ustala się na okrągłych próbkach drutu i kluczowej armatury, a także na обточенных próbkach w kształcie walca, zgodnie z wymaganiami GOST 1497.

3.5. Wytrzymałość na rozciąganie , N/mm(n/mm), obliczamy z błędem nie większym niż 5 N/mm(0,5 kg/mm) według wzoru

.

3.6. Granica plastyczności N/mm)(n/mm), obliczamy z błędem nie większym niż 5 N/mm(0,5 kg/mm) według wzoru

.

3.7. Warunkowy granica sprężystości określają, na podstawie wartości tolerancji na zwolnieniu natychmiastową odkształcenia plastycznego, równą od 0,02% do 0,1% szacunkowej długości тензометру włącznie. Przy tym do litery dodaje się indeks zgodny z wytycznymi w sprawie dopuszczenia . Na przykład, przy przyjęciu, równej 0,05%, warunkowy granica sprężystości oznaczony itp.

3.7.1. Umowne granice sprężystości i plastyczności mogą być określone analityczny i graficzny sposób.

Тензометр na wzór ustalane po aplikacji obciążenia wstępnego, odpowiedniej 0,05−0,10 oczekiwanej wartości chwilowego oporu .

Podczas badania zbrojeniowych lin wstępnie przeprowadzić nie mniej niż dwukrotne нагружение — rozładowanie w przedziale 0,1−0,35 oczekiwanego he pęknięcie wysiłki.

Obciążenie jest równe lub proporcjonalne etapami tak, aby do obciążenia, odpowiedniej pożądanego limitu, nie mniej niż 8−10 etapów kontroli, licząc od obciążenia wstępnego.

Po osiągnięciu wartości obciążenia, odpowiedniej 0,7−0,9 pożądanego limitu, zaleca się zmniejszenie wielkości etapu obciążenia w dwa lub cztery razy.

Czas otwarcia migawki przy stałym obciążeniu na każdym etapie obciążenia, bez uwzględnienia czasu obciążenia, powinno być nie więcej niż 10 s.

3.7.2. Warunkowy granica plastyczności określają analityczny sposób. Obliczają wartość odkształceniom 0,2% bazy тензометра; następnie określają średnią wartość odkształcenia sprężyste w jednym etapie obciążenia, na podstawie wielkości średniego zgniotu, znajdującej się na etapach obciążenia w przedziale 0,10−0,40 planowanego wysiłku, odpowiedniej granicy plastyczności, a dla zbrojeniowych lin w przedziale 0,10−0,40 tymczasowego oporu.

Obciążenie , przy którym będzie zapewniona równość , odpowiada umownego granicy plastyczności w N/mm)(n/mm), który jest obliczany z błędem nie większym niż 5 N/mm(0,5 kg/mm) według wzoru

.

Umowne granice sprężystości są ustalane w ten sam sposób: obliczamy wartość odkształceniom, na przykład dla równą 0,02% bazy тензометра, wykorzystując średnią wartość odkształcenia sprężyste w jednym etapie, określają obciążenie , odpowiednie wydłużenie .

Warunkowy granica sprężystości N/mm)(n/mm), obliczamy z błędem nie większym niż 5 N/mm(0,5 kg/mm) według wzoru

.

3.7.3. Graficzny sposób ustalania warunkowych granice plastyczności i sprężystości: buduje się wykres rozciągania «obciążenie-wydłużenie». Na osi y składają obciążenie, a na osi x — odpowiednie wydłużenie (cholera.4).

Cholera.4

Na wykresie odbywa się linią równoległą do odcinka proporcjonalne do odległości od prostej części wykresu w prawo na osi x w kierunku równej określonej wartości tolerancji na zwolnieniu natychmiastową odkształcenia plastycznego dla konwencjonalnych granic sprężystości lub plastyczności. Siła odpowiadająca granicy sprężystości lub plastyczności, określana jest punktem przecięcia tej prostej z wykresu rozciągania.

Przy ustalaniu warunkowego granicy plastyczności i warunkowego sprężystości graficzny sposób wykres rozciągania budują w takiej skali, w którym 0,1% odkształcenia próbki odpowiadał działka w osi y o długości nie mniejszej niż 10 mm i obciążeniu około odpowiedniej umownego granicy plastyczności, — działka osi x nie mniej niż 100 mm.

Dopuszcza się określenie warunkowego granicy plastyczności maszynowego wykresie cmentarzysko 1497 z prowadzeniem okresowych badań kontrolnych za pomocą tensometrów.

Zakres, częstotliwość i metody badań powinny być montowane na normatywno-technicznej dokumentacji na gotowe produkty.

Przykłady definicji umownych granic sprężystości i plastyczności znajdują się w załącznikach 2 i 3.

(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 2).

3.8. Dla prętów i drutu początkowy moduł sprężystości jest równa stosunkowi przyrostu napięć w przedziale od 0,1 do 0,35 do względnego wydłużenie próbki w tym samym przedziale obrotów.

Początkowy moduł sprężystości jest określana z dokładnością nie większą niż 1% według wzoru

.

Przy tym w przedziale od 0,1 do 0,35musi być co najmniej trzech kolejnych etapach obciążenia.

3.8.1. Dla zbrojeniowych lin początkowy moduł sprężystości określa się za pomocą wzoru pkt 3.8 po dwukrotnym napięcia i разгружения w przedziale 0,1 i 0,35.

3.9. Za wynik badania przyjmowane są właściwości mechaniczne, uzyskane podczas badania każdej próbki. Liczbę próbek do badań podano w zgodności dokumentacji technicznej na арматурную stal.

3.10. Wyniki badań nie są brane pod uwagę w następujących przypadkach:

przy zerwaniu próbki z nałożonym znaczników, jeśli jakakolwiek charakterystyka właściwości mechanicznych w swej wielkości nie spełnia wymagań;

przy zerwaniu próbki w kleszczach maszyny wytrzymałościowej;

w przypadku wykrycia błędów w prowadzeniu badań lub zapisu wyników badań.

ZAŁĄCZNIK 1 (odniesienia). OKREŚLENIA, OZNACZENIA I DEFINICJE

ZAŁĄCZNIK 1
Pomocniczy

Termin	Objaśnienie	Jednostka miary	Definicja
1. Nominalna średnica próbki		mm	Dla kluczowej zbrojenia jest równa średnicy znamionowej równych powierzchni przekroju okrągłych prętów;
	dla utrwaloną okapy kluczowej stali zbrojeniowej jest równa wartości nominalnej średnicy prętów do ich tłoczenia;
	dla spawane z drutu jest równa wartości nominalnej średnicy drutu do nakładania na nią okresowych profilu;
	dla zbrojeniowych lin jest równa ich średnicy znamionowej
2. Początkowa powierzchnia przekroju poprzecznego próbki		mm	Powierzchnia przekroju poprzecznego próbki do testów
3. Długość robocza próbki		mm	Część próbki między śrubami urządzeniami maszyny wytrzymałościowej
3a. Początkowa szacunkowa całkowita		mm	Szacowana długość przed badaniem próbki, na podstawie której dokonuje pomiaru wydłużeń
4. Pełna długość próbki		mm	Długość próbki, równa długości roboczej plus działka do mocowania prętów w kleszczach
5. Ostatecznym szacowana długość		mm	Szacowana długość mierzona po zerwaniu próbki na działce, włączając w to puste miejsce
6. Ostatecznym szacowana długość, nie zawierająca puste miejsce		mm	Szacowana długość mierzona po zerwaniu próbki na działce, nie włączając w to puste miejsce
7. Szacowana długość тензометру		mm	Odcinek długości roboczej próbki, równy bazie тензометра
8. Środkowa растягивающая obciążenie		N (kg)	Obciążenie, działająca na próbkę w tej chwili testy
9. Napięcie		N/mm (n/mm)	Napięcie, przez stosunek obciążenia do powierzchni przekroju
10. Całkowite wydłużenie przy maksymalnym obciążeniu		%	Stosunek przyrostu obliczonej długości próbki, określony w momencie rozpoczęcia największej redukcji obciążenia sprzed zniszczenia, do wstępnej szacunkowej długości, wyrażona w procentach początkowej obliczonej długości
11. Wydłużenie po zerwaniu		%	Stosunek przyrostu obliczonej długości próbki, w ramach której nastąpiło zerwanie, do wstępnej szacunkowej długości, wyrażona w procentach początkowej obliczonej długości
12. Względne równomierne wydłużenie po zerwaniu		%	Stosunek przyrostu obliczonej długości próbki po zerwaniu na działce, nie włączając w to puste miejsce, do wstępnej szacunkowej długości, wyrażona w procentach początkowej obliczonej długości
13. Względne zwężenie po zerwaniu		%	Stosunek różnicy początkowej i minimalnej powierzchni przekroju poprzecznego próbki po zerwaniu do początkowej powierzchni przekroju poprzecznego, wyrażony w procentach
14. Wytrzymałość na rozciąganie		N/mm (n/mm)	Napięcie odpowiadające maksymalnym obciążeniusprzed zniszczenia próbki
15. Granica plastyczności (fizyczny)		N/mm (n/mm)	Napięcie odpowiadające najmniejszym obciążeniu , przy której próbka odkształca się bez zauważalnego zwiększenia
16. Granica sprężystości (warunkowy)		N/mm (n/mm)	Napięcie, przy którym warunkowo-chwilowe odkształcenie plastyczne osiąga zadanej wartości szacunkowej długości тензометру
17. Granica plastyczności (warunkowy)		N/mm (n/mm)	Napięcie, przy którym warunkowo-chwilowe odkształcenie plastyczne osiąga 0,2% szacunkowej długości тензометру
18. Moduł sprężystości (początkujący)		N/mm (n/mm)	Stosunek przyrostu napięcia do odpowiedniego приращению odkształcenia sprężyste w początkowej fazie obciążenia

ZAŁĄCZNIK 1. (Zmodyfikowana wersja, Zm. N 1).

ZAŁĄCZNIK 2 (jest to zalecane). PRZYKŁAD DEFINICJI WARUNKOWEGO SPRĘŻYSTOŚCI I WARUNKOWEGO GRANICY PLASTYCZNOŚCI DLA KLUCZOWEJ ZBROJENIOWYCH I DRUTU

ZAŁĄCZNIK 2
Zalecana

PRZYKŁAD DEFINICJI WARUNKOWEGO SPRĘŻYSTOŚCI I WARUNKOWEGO GRANICY PLASTYCZNOŚCI DLA KLUCZOWEJ ZBROJENIOWYCH I DRUTU

1. Metoda analityczna

1.1. Wzór walcowane na gorąco stali zbrojeniowej marki A-IV okresowych profilu nominalnej średnicy 14 mm. Całkowita długość próbki 400 mm. Początkowa powierzchnia przekroju 150 mm.

1.2. Test odbywa się z pomiarem тензометрами deformacji w dwóch diametralnie przeciwnych krawędzi próbki. Baza jednego тензометра 100 mm, a suma baz dwóch tensometrów 2200 mm.

1.3. Wartość odkształceniom przy ustalaniu warunkowego granicy plastyczności wynosi 0,2% od całkowitej bazy tensometrów lub 0,4 mm przy długości 200 mm. Wielkość odkształceniom przy ustalaniu granicy sprężystości jest równa 0,02% całkowitej bazy tensometrów lub 0,04 mm przy długości 200 mm.

1.4. Na wzór po zainstalowaniu go w uchwytach maszyny wytrzymałościowej obciążona początkowe obciążenie, równa 1000 kg, która wynosi około 0,08. Ustalane тензометры i prowadzą dalsze нагружение próbki etapami po 1000 kg do 7000 kg, co stanowi 0,7, i dalej na 500 kg do wspólnego wydłużenie próbki około 1,0%, co w tym przypadku odpowiada obciążeniu 11500 kg.

Wyniki pomiarów naprężeń i odkształceń zapisują w tabeli testów (patrz tabela).

Jak widać z tabeli, w zakresie od 1000 do 4000 kg jednego etapu obciążenia do 1000 kg odpowiada całkowita deformacja 6x10 mm. Określenie umownych granic sprężystości i warunkowego granicy plastyczności analityczny sposób odbywa się przy użyciu danych podanych w tabeli.

Numer p/n	Obciążenie, N (kg)	Odliczanie w skali тензометра, mm		Całkowita deformacja mm	Przyrost odkształcenia w jednym etapie, 10mm	Elastyczna deformacja mm	Warunkowo-chwilowe odkształcenie , mm
lewy	prawy
1	9800 (1000)	0	0	0	0	0	0
2	19600 (2000)	2,5	3,0	5,5	5,5	6,0	0,5
3	29400 (3000)	6,0	6,0	12,0	6,5	12,0	0
4	39200 (4000)	9,0	9,0	18,0	6,0	18,0	0
5	49000 (5000)	12,0	12,0	24,0	6,0	24,0	0
6	58800 (6000)	15,0	15,0	30,0	6,0	30,0	0
7	68600 (7000)	18,0	18,0	36,0	6,0	36,0	0
8	73500 (7500)	20,0	19,0	39,0	3,0	39,0	0
9	78400 (8000)	22,0	21,0	43,0	4,0	42,0	1,0
10	83300 (8500)	24,0	23,5	47,5	4,5	45,0	2,5
11	88200 (9000)	26,5	25,5	52,0	4,5	48,0	4,0
12	93100 (9500)	28,0	29,0	57,0	5,0	51,0	6,0
13	98000 (10000)	37,0	40,0	77,0	20,0	54,0	23,0
14	102900 (10500)	52,0	55,0	107,0	30,0	57,0	50,0
15	107800 (11000)	74,0	77,0	151,0	44,0	60,0	91,0
16	112700 (11500)	98,0	102,0	200,0	49,0	63,0	137,0
17	117600 (12000)	-	-	-	-	-	-

Według danych doświadczenia wielkość odkształceniom 0,04 mm odpowiada obciążeniu, równej 9000 kg, czyli 9000 kg. Dlatego warunkowy granica sprężystości jest równa:

kg/mm.

Wartość odkształceniom, odpowiednia umownego granicy plastyczności, w tym przypadku wynosi 0,4 lub 40·10mm.

Jak widać z tabeli, wartość odkształceniom 0,4 mm więcej wartości odkształcenia przy obciążeniu 10000 kg i mniej, niż przy obciążeniu 10500 kg. Dlatego określamy według interpolacji

kg;

kg/mm.

2. Graficzny sposób

2.1. Według pomiarów deformacji, podanymi w tabeli, budujemy wykres . Na osi y odkładamy obciążenie, a na osi x — odpowiednie wydłużenie (patrz cholera.4). Na wykresie prowadzimy proste równoległe do odcinka proporcjonalnej zależności wykresu , w odległości od linii prostej części wykresu w kierunku osi x, równej dla warunkowego granicy plastyczności 0,4 mm i sprężystości 0,04 mm. W punktach przecięcia tych linii wykresu rozciągania określamy obciążenia i odpowiednie warunkowego granic plastyczności i sprężystości .

10300 kg;

68,7 kg/mm69,0 kgf/mm;

9000 kg;

60,0 kg/mm.

ZAŁĄCZNIK 3 (jest to zalecane). PRZYKŁAD DEFINICJI WARUNKOWEGO GRANICY PLASTYCZNOŚCI ZBROJENIOWYCH LIN. METODA ANALITYCZNA

ZAŁĄCZNIK 3
Zalecana

Metoda analityczna

1. Testowi poddano próbki liny o średnicy nominalnej 15 mm i początkowej powierzchni przekroju poprzecznego 141,6 mm. Mierzą odkształcenia тензометрами z dwóch diametralnie przeciwnych stronach próbki. Podziałka skali тензометра 0,01 mm. Baza тензометра 300 mm. Tolerancja na wartość odkształceniom przy ustalaniu warunkowego granicy plastyczności 0,2% od bazy тензометра 300 mm wynosi 0,6 mm. Biorąc pod uwagę, że pomiar deformacji produkują z obu stron próbki określonej podwójną odchylenie wynosi 0,6x2=1,2 mm.

2. Do испытываемому wzoru po zainstalowaniu go w uchwytach maszyny wytrzymałościowej stosują początkowego obciążenia równej 2000 kg, co odpowiada około 0,1 od oczekiwanego he pęknięcie wysiłki 23000 kg. Ustalane тензометр, łagodzi początkowe obliczenia i spędzają dwukrotne нагружение — rozładowanie próbki w przedziale 0,10−0,35. Następnie próbkę obciąża się od 0,10 do 0,35jednym stopniem obciążenia, od 0,35 do 0,8nie mniej niż siedmiu stopni. Wyniki pomiarów naprężeń i odkształceń na każdym etapie kontroli zapisują w tabeli.

Dalej odbywa się przetwarzanie wskazania tensometrów.

Obciążenie , N (kg)	Odliczanie w skali тензометра, mm		Suma odczytów z dwóch тензометрам 10mm	Całkowite odkształcenie, 10mm	Elastyczna deformacja, 10mm	Warunkowo-chwilowe odkształcenie plastyczne , 10mm
lewy	prawy
19600 (2000)	8	7	15	0	0	0
78400 (8000)	72	68	140	125	125	0
19600 (2000)	8	7	15	0	0	0
78400 (8000)	68	67	135	120	120	0
19600 (2000)	8	7	15	0	0	0
39200 (4000)	28	27	55	40	40	0
58800 (6000)	48	47	95	80	80	0
78400 (8000)	68	67	135	120	120	0
98000 (10000)	88	87	175	160	160	0
117600 (12000)	108	107	215	200	200	0
127200 (14000)	127	128	255	240	240	0
137000 (15000)	141	140	281	266	260	6
146800 (16000)	154	154	308	293	280	13
150600 (17000)	168	168	336	321	300	21
160400 (18000)	185	184	369	354	320	34
170200 (19000)	203	202	405	390	340	50
175100 (19500)	217	218	435	420	350	70
184900 (20000)	230	230	460	445	360	85
194700 (20500)	254	253	507	492	370	122
204500 (21000)	293	293	586	571	380	191

3. Określoną odchylenie od proporcjonalnej zależności między napięciem i deformacją kilka więcej otrzymanej przy obciążeniu 20500 kg i mniej niż przy obciążeniu 20000 kg.

Dlatego określamy według interpolacji

20472 kg;

144,6 kg/mm.