GOST 8817-82
GOST 8817−82 (ST СЭВ 2839−81) Metale. Metoda badania osadu (ze Zmianą N 1)
GOST 8817−82*
(CT СЭВ 2839−81)
Grupa В09
PAŃSTWOWY STANDARD ZWIĄZKU SRR
METALE
Metoda badania osadu
Metals. Niepokojący test method
ОКСТУ 0909
Data wprowadzenia 1984−01−01
Rozporządzeniem Państwowego komitetu ZSRR według standardów od 9 sierpnia 1982 r. N 3130 okres ważności zainstalowana
_______________________________
** Ograniczenia okresu ważności cięcie za pomocą protokołu N 3−93 Międzypaństwowej Rady ds. standaryzacji, metrologii i certyfikacji (ИУС N 5/6, 1993 rok). — Uwaga producenta bazy danych.
W ZAMIAN GOST 8817−73
* REEDYCJA sierpień 1986 r. ze Zmianą nr 1, zatwierdzony w sierpniu 1985 r. (ИУС 11−85).
Niniejszy standard określa metodę badania osadu walcowanych i drutu z metali żelaznych i nieżelaznych w zimnym i gorącym stanach.
Istota metody polega na osadzie próbki pod wpływem ściskającej wzdłuż jego osi podczas normalnej lub podwyższonej temperaturze i służy do określenia zdolności metalu utrzymywać zadaną względną stopień deformacji, a także do wykrywania wad powierzchniowych.
Standard jest w pełni zgodne z ST СЭВ 2839−81.
1. METODA POBIERANIA PRÓBEK
1.1. Pobieranie próbek do badania osadu odbywa się zgodnie z GOST 7564−73*.
______________
* Na terenie Federacji Rosyjskiej działa GOST 7564−97. — Uwaga producenta bazy danych.
1.2. Głównym parametrem przekroju poprzecznego próbki (średnica, grubość, strona kwadratu, średnica okręgu wpisanego) powinien wynosić: od 3 do 30 mm — do badań w stanie zimnym; od 5 do 200 mm — do badania w gorącym stanie.
Test w gorącym stanie próbek z wymiarem przekroju powyżej 150 mm produkują na żądanie konsumenta dla produktów specjalnego przeznaczenia.
(Zmodyfikowana wersja, Zm. N 1).
1.3. Wysokość próbek do badania osadu musi być równa dwa podstawowe parametry przekroju poprzecznego dla metali żelaznych i pół podstawowych parametrów przekroju poprzecznego — dla metali kolorowych, jeśli nie ma innych wskazań, w normatywno-technicznej dokumentacji stali. Odchylenie wysokości próbki nie powinna przekraczać ±5%.
1.4. Próbki powinny być z surowej powierzchni. Zastosowanie próbek z obrabianej powierzchni, powinny być wskazane w normatywno-technicznej dokumentacji stali.
Przy stosowaniu obróbki skrawaniem ślady obróbki powinny być ustawione prostopadle do osi próbki.
1.5. Końce próbki powinny być równoległe. Oś próbki prostopadła do czołowej płaszczyźnie.
1.6. Liczbę próbek do badań ustawia się w ramy dokumentacji technicznej na konkretny rodzaj metalu.
2. APARATURA
Uniwersalne diagnostyczne, maszyny zgodnie z GOST 7855−84.
Prasy według GOST 8905−82.
Mechaniczne, młoty lub ręczne młoty.
Płytki bazowe, urządzenia do zapobiegania próbek od dwóch płaszczyznach.
Urządzenia grzewcze o różnej konstrukcji, zapewniające równomierne nagrzewanie próbek do temperatury zadanej.
Przyrządy do kontroli temperatury zgodnie z GOST 6616−74.
3. TESTY
3.1. Badania prowadzone są przy statycznym lub dynamicznym obciążeniu.
3.2. Testy na spęczanie na zimno odbywa się w temperaturze 20°C.
3.3. Przy badaniu próbek na spęczanie w gorącym stanie początkowa temperatura nagrzewania, czas otwarcia migawki i dopuszczalna temperatura końca opady deszczu są w zgodności dokumentacji technicznej na wyroby metalowe.
3.4. Test na spęczanie prowadzą do osiągnięcia wzorem ostateczny wysokość (w), mm, вычисляемой według wzoru
gdzie — wysokość próbki do opady deszczu, mm;
— odkształcenie względne, %.
Wartość względnego odkształcenia 50,65 lub 75% dla metali żelaznych i 65% — dla metali kolorowych, jeśli inne nie określone przepisami dokumentacji technicznej na wyroby metalowe.
4. PRZETWARZANIE WYNIKÓW
4.1. Próbka jest выдержавшим test, jeśli po osiągnięciu zadanej wilgotności stopnia odkształcenia przy osadzie na powierzchni bocznej próbki nie obserwuje powstałych lub objawionych pęknięć, zachodów słońca, łzy. Ocena wyników badań po wyświetleniu chropowatości na powierzchni bocznej próbki odbywa się na podstawie zgodności dokumentacji technicznej na wyroby metalowe.
4.2. Oględziny powierzchni próbek po badaniu odbywa się wizualnie, lub, jeżeli jest to określone przepisami dokumentacji technicznej, z wykorzystaniem lupy z powiększeniem nie więcej niż 6.
4.3. Wyniki testu są zapisywane w protokole, w którym powinny być podane:
marka metalu i oznaczenie próbki;
stan powierzchni próbki;
rodzaj obciążenia;
temperatura badania (przy badaniu próbek w gorącym stanie);
wymiary próbki przed i po teście;
instrument;
wyniki badania;
oznaczenie niniejszego standardu.
Elektroniczny tekst dokumentu
przygotowany s. A. «Kodeks» i sprawdzono w:
oficjalne wydanie
M.: Wydawnictwo standardów, 1987
