GOST 30003-93

• gost-30003-93.pdf (240.21 KiB)
  ГОСТ 30003-93

GOST 30003−93 Metale. Test na zginanie bębnowa arkuszy i taśm o grubości minimum 2,5 mm

GOST 30003−93

Grupa В09

MIĘDZYPAŃSTWOWY STANDARD

METALE

Test na zginanie bębnowa arkuszy i taśm o grubości minimum 2,5 mm

Metals. Cylindrical bending test of sheets and strips less than 2,5 mm thick

OX 77.160
ОКСТУ 1909
______________
* Według danych z oficjalnej strony Rosstandart
OX 77.040.10. — Uwaga producenta bazy danych.

Data wprowadzenia 1997−01−01

Przedmowa

1 OPRACOWANY przez komitet Techniczny dla normalizacji TK 150 «metalurgia Proszkowa"

WPISANY Przez Rosji

2 Przyjęty Międzypaństwowych Rady w sprawie normalizacji, metrologii i certyfikacji (protokół N 3−93 od 17 lutego 1993 r.)

Za przyjęciem głosowało:

3 Uchwały Komitetu Federacji Rosyjskiej ds. standaryzacji, metrologii i certyfikacji z dnia 19 czerwca 1996 r. N 385 międzypaństwowy standard GOST 30003−93 wprowadzony w życie bezpośrednio jako normy państwowej Federacji Rosyjskiej z dniem 1 stycznia 1997 r.

4 WPROWADZONO PO RAZ PIERWSZY

1 CEL I ZAKRES ZASTOSOWANIA

Niniejszy standard określa metodę oznaczania odkształcenia i wytrzymałości na zginanie bębnowa płaskich próbek z metali żelaznych i nieżelaznych oraz wyrobów z nich o grubości minimum 2,5 mm w temperaturze (20) °C.

Dopuszcza się zastosowanie metody do badań materiałów niemetalowych w tych samych warunkach.

Metoda polega na навивке próbki bez poślizgu na powierzchni bocznej bezpośredniego cylindra, którego podstawą jest spirala logarytmiczna, i obliczaniu odkształceń i naprężeń w próbce, powstających pod wpływem przyłożonego obciążenia.

2 POWOŁANIA NORMATYWNE

W tym standardzie używane linki na następujące standardy:

GOST 427−75 Linijki pomiarowe metalowe. Warunki techniczne

GOST 10905−86 Płyty поверочные i oznakowanie. Warunki techniczne

GOST 25347−82 Podstawowe zasady zamienności. ЕСДП. Pola tolerancji i zalecane pasowania

GOST 28840−90 Maszyny do badania materiałów na rozciąganie, ściskanie i zginanie. Ogólne wymagania techniczne

3 METODA POBIERANIA PRÓBEK

3.1 Metody pobierania i przygotowania próbek do badań — w ramach regulacji dokumentacji na konkretne wyroby z dodatkami, wymienionych w 3.1.1−4.1.3.

3.1.1 Próbki powinny być płaskie, prostokątne, o długości nie mniej niż 280 mm. Odchylenie od płaskości (коробоватость) w przekroju powinno być nie więcej niż 0,1 grubości próbki.

3.1.2 Szerokość próbki powinna być nie większa niż 60 mm przy grubości poniżej 1 mm.

Przy grubości próbek od 1,0 do 2,5 mm szerokość próbki , mm musi być ustalona z proporcji

,

gdzie  — grubość próbki, mm;

60 — sześciokrotny moment odporności przekroju na zginanie, mm.

Graniczne odchyłki szerokości próbki od nominalnych nie powinny być bardziej квалитета 11 GOST 25347.

Dla oceny parametrów wytrzymałości konstrukcyjnej, dopuszcza się wykonanie próbek o szerokości równej szerokości produktu, ale nie więcej niż 90 mm.

3.1.3 Test poddaje się co najmniej z trzech próbek, jeśli inne ilość nie jest podana w wymaganiach dokumentacji danego produktu.

4 APARATURA

Uniwersalne diagnostyczne, maszyny zgodnie z GOST 28840.

Przyrząd do badania, którego schemat przedstawiono na rysunku 1, składa się z bezpośredniego cylindra 1 z osią obrotu 2, na podstawie którego wykonana jest spirala logarytmiczna 3, opisywana równaniem:

,

gdzie  — biegunowy promień spirali mm;

 — polar kąt spirali, radian.

Rysunek 1 Przyrząd do przeprowadzenia badania

Rysunek 1

Polar promień spirali musi być od 116,0 do 13,2 mm, co odpowiada zmianie polar kąta spirali od 11,7238 do 6,3704 radian (od 365,0 do 671,7°) i zapewnia deformacji zewnętrznych włókien badanych próbkach nie więcej niż 10%.

Zgodność z obwodu cewki powierzchni cylindra kontur spirali logarytmicznej określają metodą łączenia projekcji spirali powierzchni cylindra z wzorem spirali logarytmicznej (szablonu), który ogranicza pole tolerancji ścieżki spirali powierzchni cylindra w ciągu nie więcej квалитета 8 według GOST 25347, вычерченным w skali nie mniejszej niż 5:1.

Obwód cewki powierzchni cylindra musi mieścić się w zakresie pola tolerancji odpowiednich polarnych promieni szablonu.

Ruchomy indeks stół 4 na czterech łożyskach tocznych zainstalowana na półkuli prowadnicy 5połączonego przez poprzecznego 6, krzyż rękę 7 i tuleję 8 z chwytem górnym trawersy maszyny wytrzymałościowej. Oś obrotowa 2 jest połączony przez poprzecznego9, krzyż rękę 10 i tuleję 11 z trzpieniem dolnym trawersy maszyny wytrzymałościowej. Poprzecznego 9 i prowadnica 5 są połączone ze sobą ruchliwa za pomocą łożysk tocznych przy pomocy wtyczek 12, które miały miejsce na prowadnicy 5.

Wzór 13 na całej szerokości zamocowana jednym końcem na przedmiotowej stole 4 za pomocą zacisku 14, a drugi — na spirali powierzchni 3 w miejscu, gdzie =116 mm (odpowiada promieniowi krzywizny cylindra 125 mm), za pomocą zacisku 15.

Na osi cylindra śruba dźwignia zaworu 16. Równoważenie cylindra — statyczne.

5 PRZYGOTOWANIE SIĘ DO EGZAMINU

5.1 Przed badaniem próbki poddane wizualnej obejrzenia bez użycia увеличительных środków.

Na powierzchni próbki nie powinno być żadnych występów, odprysków, pęknięć, zadziorów, paczki, zanieczyszczeń i uszkodzeń mechanicznych.

5.2 Grubość i szerokość mierzona w środkowej części próbki z dokładnością do nie więcej niż 0,01 i 0,1 mm.

5.3 Adaptacja ustalane na testowej samochodem w taki sposób, aby powierzchnia próbki, przypięte na przedmiotowej stole, była styczna do spirali powierzchni cylindra w miejscu, gdzie =116 mm (rysunek 1).

W przypadku określenia maksymalnej sprężystości odkształcenia na dole na całej szerokości próbki zadają ryzyko cięcia wzdłuż ramy stołu.

Montowane ograniczniki wyłączników krańcowych maszyny wytrzymałościowej w początkowym i końcowym stanach aktywnej głowicy maszyny. Odległość między wykładziną powinna być 87mm.

6 TESTY

6.1 Próbkę mocuje się w środku ramy stołu. Odległość mierzoną od bocznych krawędzi próbki do boków ramy stołu, musi różnić się nie więcej niż 1 mm.

Oś maszyny wytrzymałościowej prowadzą w pozycji zerowej.

6.2 Zawierają napęd maszyny wytrzymałościowej. Cylinder 1, poruszając się w dół cięgnami 9, obraca się wokół osi 2 i nawija bez poślizgu na spiralną powierzchni 3 wzór 13. Po osiągnięciu krytycznego promienia krzywizny następuje zniszczenie próbki. O zniszczeniu próbki lub pojawi się w nim pęknięcia oceniana przez скачкообразному zmniejszenia obciążenia podczas badania. W przypadku braku zniszczenia testu maszyny jest wyłączany przez wyłącznik krańcowy.

6.3 Po zakończeniu badania odnotowują największe maksymalne obciążenie z dokładnością do 0,5 najmniejszego podziału wskaźnika силоизмерительного mechanizmu i długości zdeformowanej fazy próbki z dokładnością do 0,5 mm.

Pisane zdeformowane działką próbki uważają, że odległość od miejsca zamocowania go na spirali powierzchni cylindra (=116 mm) do miejsca zniszczenia próbki na jego osi podłużnej, zmierzona linijką według GOST 427, umieszczoną w osi ramy stołu. W przypadku braku zniszczenia próbki =250 mm.

6.4 Próbki z formowanej zdobył 3 po testy stawiają bocznej krawędzi na płaskiej płyty przez GOST 10905 i z pomocą podziałki według GOST 427 mierzą długość prostego odcinka z dokładnością do 1 mm (rysunek 2).

Rysunek 2 Pomiar długości prostego odcinka L (y)

Rysunek 2

6.5 Materiały i wyroby, których wzory są niszczone w mniej niż 25,0 mm, testowanie na podstawie niniejszej metody nie podlegają.

7 PRZETWARZANIE WYNIKÓW

7.1 Maksymalną elastyczne odkształcenie, %, oblicza się według wzoru

, (1)

gdzie  — grubość próbki, mm;

125 — maksymalny promień krzywizny spirali powierzchni cylindra, mm;

 — długość prostego odcinka próbki, mm.

7.2 Maksymalne odkształcenie próbki , %, oblicza się według wzoru

, (2)

gdzie  — grubość próbki, mm;

 — długość zdeformowanej fazy próbki, mm.

7.3 Wytrzymałość na zginanie , Mpa, obliczamy według wzoru

, (3)

gdzie  — największa maks. obciążenie, N;

262 — przedstawiony początkowy polar promień cylindra, mm;

0,85 — narożny współczynnik bieżącej polar promienia cylindra;

 — długość zdeformowanej fazy próbki, mm;

 — szerokość próbki, mm;

 — grubość próbki, mm.

7.4 Napięcie неразрушенного próbki , Mpa, odpowiedniej maksymalnej deformacji zewnętrznych włókien, obliczamy według wzoru

, (4)

gdzie 49,5 — bieżąca długość ramienia aplikacji największej nośności na próbki, mm;

 — największa maks. obciążenie, N;

 — szerokość próbki, mm;

 — grubość próbki, mm.

7.5 wartości cech, określonych w 7.1, 7.2, 7.3, 7.4, przyjmuje się średnią arytmetyczną wyników badań co najmniej trzech próbek, zaokrąglone do pierwszego miejsca dziesiętnego.

7.6 Kontrolowanych wskaźników jakości powinny być podane w dokumentacji normatywnej na konkretne materiały i wyroby.

7.7 Wyniki badań wpisują się w protokół, który zawiera:

— nazwę lub markę materiału;

— wymiary próbek;

— największe maksymalne obciążenie przy tescie i długości zdeformowanej fazy próbek;

— odkształcenia i wytrzymałość na zginanie każdej próbki;

— średnia arytmetyczna wyników badań;

— oznaczenie niniejszego standardu;

— datę badania.


_______________________________________________________________________________________
OFT 669.01.001.4:006.354 OX 77.160 В09 ОКСТУ 1909

Słowa kluczowe: metale, zginanie, test, próbka
_______________________________________________________________________________________



Elektroniczny tekst dokumentu
przygotowany przez UAB «Kodeks» i sprawdzono w:
oficjalne wydanie
M.: IPK Wydawnictwo standardów, 1996