GOST 25.506-85

• gost-25506-85.pdf (1.28 MiB)
  ГОСТ 25.506-85

GOST 25.506−85 Obliczenia i testy na wytrzymałość. Metody badań mechanicznych metali. Określenie cech трещиностойкости (lepkości zniszczenia) przy obciążeniu statycznym

GOST 25.506−85

Grupa В09

MIĘDZYPAŃSTWOWY STANDARD

Obliczenia i badania wytrzymałości

METODY BADAŃ MECHANICZNYCH METALI

Określenie cech трещиностойкости (lepkości zniszczenia) przy obciążeniu statycznym

Design, calculation and strength testing. Methods of mechanical testing of metals. Determination of fracture toughness characteristics under the static loading

ISS 77.040.10
ОКСТУ 0809

Data wprowadzenia 1986−01−01

Rozporządzeniem Państwowego komitetu ZSRR według standardów z dnia 27 marca 1985 r. N 902 data wprowadzenia zainstalowany 01.01.86

Ograniczenia okresu ważności cięcie za pomocą protokołu N 5−94 Międzypaństwowej rady ds. standaryzacji, metrologii i certyfikacji (ИУС 11−12−94)

Niniejszy standard określa metody badań mechanicznych do wyznaczania charakterystyk трещиностойкости metali przy statycznym krótkotrwałym obciążeniu na próbkach o grubości co najmniej 1 mm w temperaturze od minus 269 °C do + 600 °C.

1. POSTANOWIENIA OGÓLNE

1.1. Symbole i jednostki miar stosowane w niniejszym standardzie, wymienione są w załączniku 1.

Uwaga. Objaśnienia symboli znajdują się w załączniku 2.

1.2. W celu określenia cech трещиностойкости doświadczają z zapisem wykresów «obciążenie-przemieszczenie» («») lub «obciążenie-ugięcie» («») próbki wstępnie formowanej zmęczeniową crack.

1.3. Na podstawie wyników badań określają następujące cechy трещиностойкости:

siłowe — krytyczne współczynniki intensywności naprężeń (lub ): , , , ;

деформационная — ujawnienie w wierzchołku pęknięcia ;

energetyczne — krytyczne wartości -całki il

i .

1.4. Odporność na pękanie metali oceniają w jednej lub kilku siłowym, деформационным i energetycznym wartości , , , , , .

Przy spełnieniu warunków poprawności określenia cech трещиностойкости (pkt 5.1.3.2; 5.1.5.1 i 5.1.6) główny jest wartość .

W przypadku niewywiązania się z warunków poprawności wartości , , odporność na pękanie metali oceniają wartości , , .

Ok

ечания:

1. W celu określenia трещиностойкости metali w szerokim zakresie długości pęknięć jest dozwolone wykorzystać limit трещиностойкости (załącznik 3).

2. Metody budowania temperaturowych zależności cech трещиностойкости i określenie krytycznych temperatur dla малоуглеродистых i stali niskostopowych opisano w załączniku 4.

1.5. Zdefiniowane w niniejszej normy techniczne трещиностойкости (wraz z innymi cechami właściwości mechanicznych) mogą być wykorzystane do:

porównanie różnych wariantów składu chemicznego, procesów technologicznych wytwarzania, przetwarzania i kontroli jakości metali i stopów;

dopasowanie materiałów podczas uzasadnienie ich wyboru dla maszyn i konstrukcji;

obliczeń wytrzymałościowych elementów nośnych konstrukcji z uwzględnieniem ich дефектности, geometrycznych form i warunków pracy;

analizy przyczyn awarii i zniszczenia konstrukcji.

1.6. Dla metali, przeznaczonych do stosowania w maszynach i konstrukcjach z określonymi warunkami pracy, mogą być zastosowane metody badań, rodzaje próbek i cechy трещиностойкости metalu zgodnie z przyjętymi przepisami technicznymi dokumentami.

2. WZORY I ICH WYKONANIE

2.1. W celu określenia cech трещиностойкости stosuje się następujące wzory: typ 1 — płaski prostokątny z centralnej crack do testy na osiowe rozciąganie (cholera.1); typ 2 — walcowy z obwodnicy crack do testy na osiowe rozciąganie (cholera.2); typ 3 — prostokątny, kompaktowy wzór z krajowej crack do testy na внецентренное rozciąganie (cholera.3); typ 4 — płaski prostokątny wzór z krajowej crack do testy na trzypunktowy zginanie (cholera.4).

Typ 1

 — odległość między częściami próbki, służące do mocowania w kleszczach;

; ;

; ;

Cholera.1

Typ 2

 — odległość między częściami próbki, służące do mocowania w kleszczach;

; ;

mm i

Cholera.2

Typ 3

; ; ; ;

; ; ;

Cholera.3

Typ 4

 — odległość między podporami

; ; ;

; ;

Cholera.4

2.2. Stosunek rozmiarów i schematów obciążenia próbek przedstawiono na cholera.1−4. Przy tym, zaleca się następujące wymiary próbek:

typ 1 szerokość co najmniej 50 mm;

typ 2 średnica nie mniej niż 12 mm;

typ 3 grubość nie mniej niż 20 mm;

typ 4 grubość nie mniej niż 10 mm.

W próbkach typu 1 i 2 kształt i wymiary elementów służących do mocowania i napięcia, określają po wybraniu konstrukcji uchwytów. Rozmiar wyznacza się w zależności od sposobu budowy cięcia i mocowania próbki tak, aby nie zawalił się w kleszczach.

Uwagi:

1. Dla próbek typu 1, 3, 4 chropowatość ich powierzchni bocznej w pobliżu szczytu cięcia i oryginalnej zmęczeniowego pęknięcia musi spełniać 8-mu klasy.

2. Wskazówki dotyczące wyboru próbek przedstawiono w załączniku 5.

2.3. Uruchamiająca nacięcie w próbce typu 2 jest pokazany na cholera.2, a w innych — cholera.5. Orientacja cięcia w przypadku anizotropii właściwości mechanicznych musi być taka sama dla wszystkich próbek przy danych klinicznych.

Dla próbek typu 1 stosuje się nacięcia wariantów 1, 2, 3 (cholera.5), dla próbek typów 3 i 4 wariantów 1i 2.

Nacięcie wykonane za pomocą specjalnych frezów (patrz cholera.5, warianty 1i 2) lub ściernicy (opcja 2), пропиливанием od otworu centralnego (opcja 2) lub электроискровым sposób (opcja 3). W niektórych przypadkach może być łączone na różne sposoby. Uruchamiająca oznaczenie próbki typu 2 fabrykują na tokarce z kolejnych szlifowaniem.

Uwaga. W celu zmniejszenia obciążenia i czasu niezbędnych do powstania pęknięć, można zastosować laserowe, elektroniczne i napromienianie i inne obróbki szczyty cięcia pod warunkiem, że obszar zaburzonego stanu oryginalnego materiału u szczytu cięcia będzie mniejsza niż długość tworzonej oryginalnej zmęczeniowego pęknięcia.

mm

Cholera.5

2.4. Przy wycinaniu z papieru i produkcji próbek, należy zapewnić minimalne kulowanie, pozostałe napięcia, a także zmiany struktury i składu fazowego w strefie zniszczenia próbki. Ostateczną obróbkę próbek i nakładanie oryginalnej zmęczeniowego pęknięcia spędzają po obróbce cieplnej próbek.

2.5. Усталостную pęknięcia stosowane w taki sposób, aby kontur cięcia znajdował się między prostych, przecinających się pod kątem 220° — 30° w wierzchołku pęknięcia (cholera.5), a różnica była nie mniejsza niż 1,5 mm.

2.6. Pęknięcia zmęczeniowe w płaskich próbkach typów 1, 3 i 4 (cholera.1, 3, 4) są napięciem rozciąganie przy współczynniku asymetrii cyklu , a w próbkach typu 2 — przy rondzie na zginanie . Przy tym rejestrują minimalne i maksymalne wysiłki cyklu i liczba cykli. Znamionowe napięcia przy maksymalnym wysiłku cyklu (powinny być nie więcej niż 0,5 (określają w temperaturze, przy której zadają pęknięcia zmęczeniowe), a zalecana liczba cykli obciążenia przy nakładaniu zmęczeniowego pęknięcia — nie mniej niż 5·10.

Uwagi:

1. W próbkach typu 4 dopuszcza się nanoszenie pęknięć zmęczeniowych przy знакопеременном konsoli zginanie z uwzględnieniem przepisów niniejszego ustępu.

2. Przy nakładaniu zmęczeniowego pęknięcia na próbkach przeznaczonych do testów w celu określenia , , i , maksymalny współczynnik intensywności naprężeń cyklu , przeznaczony do cięcia jak do pęknięcia o długości nie powinna przekraczać 0,75 , gdzie  — spodziewana wartość , a na końcowym odcinku pęknięcia o długości nie mniejszej niż 1,5 mm — nie przekraczać 0,6 . Jeśli pęknięcia stosowana w temperaturze , a badają próbki w temperaturze , to nie powinien przekraczać 0,6 . gdzie wielkości z indeksem (1) odnoszą się do temperatury , a z indeksem (2) do (patrz w

tycznie w położenie 6).

2.7. Odchylenie długości formowanej zmęczeniowego pęknięcia na każdej z bocznych powierzchni płaskich próbek od zadanej długości nie powinna przekraczać 2% w przypadku mm i 0,5 mm w mm.

Kąt odchylenia płaszczyzny pęknięcia zmęczeniowego od płaszczyzny cięcia na wszystkich próbkach nie przekracza 10°.

2.8. Zalecenia dotyczące konstrukcji urządzeń do montażu i kontroli próbek przy nakładaniu pęknięć zmęczeniowych są podane w załączniku 6.

3. SPRZĘT

3.1. W celu określenia cech трещиностойкости wykorzystują maszyny z napędem mechanicznym, hydraulicznym lub elektrohydraulicznie, parametry metrologiczne, które odpowiadają GOST 28840−90.

3.2. Wymagana maksymalna siła maszyny wytrzymałościowej oblicza się ze wzoru:

dla próbek typu 1

;

dla próbek typu 2

;

dla próbek typu 3

;

dla próbek typu 4

3.3. Do pomiaru przemieszczeń lub ugięć stosuje двухконсольные czujniki тензорезисторного typu. Захватные części czujników, sposoby ich montażu na próbkach i wymiary elementów czujników w strefie ich mocowania przedstawiono na cholera.6. Obliczenie pozostałych rozmiarów czujników i schemat połączeń тензорезисторов dla zapewnienia термокомпенсации znajdują się w załączniku 7.

1 — próbka; 2 -obciążenie oporowe pryzmatu; 3 — czujnik przemieszczenia; 4 — płaszczyzna cięcia; 5 — pryzmatyczne występy

Cholera.6

Różnica wskazań do przodu i wstecznego i nieliniowość w zakresie skoku roboczego czujnika i błąd pomiaru czujnika nie powinny przekraczać 2% zakresu roboczego czujnika. Тарировку czujnika odbywa się z dokładnością nie więcej niż ±0,01 mm.

3.3.1. Instalację czujników przesunięcia na próbkach typów 1−4 odbywa się za pomocą napowietrznych rolek pryzmaty (cholera.6).

Na próbkach typów 3 i 4 są dozwolone instalacja czujników na pryzmatyczne boczkami, wykonanych na powierzchniach czołowych próbki (cholera.6).

3.3.1.1. Osie otworów do instalacji napowietrznych rolek pryzmaty lub pryzmatyczne występy muszą znajdować się w tej samej odległości od płaszczyzny cięcia, z dokładnością nie więcej niż ±0,2 mm.

3.3.1.2. Odległość między osiami otworów (cholera.6) do mocowania etykiet rolek pryzmaty musi być dla próbek:

typ 1 — nie więcej niż 2;

typu 2 — nie więcej niż ;

typów 3 i 4 — nie więcej niż 2.

Uwaga. Na próbkach typu 2 jest dozwolone produkcja лысок głębokości nie większej niż 0,15.

3.3.1.3. Odległość między krawędziami pryzmatyczne występów na próbkach typów 3 i 4 powinno być nie więcej niż 2.

3.3.2. Двухконсольный czujnik ugięcia dla próbek typu 4 jest zainstalowany na kontrolnych призмах, z których jeden jest sztywno zamocowana na нагружающем nóż, a druga w trawerse maszyny wytrzymałościowej.

3.4. Czujniki przesunięcia lub wygięcia do tyłu , a także urządzenia do nagrywania przebojów «» i «» powinny zapewniać:

tangens kąta nachylenia liniowego odcinka wykresów «» i «» do osi lub w granicach 1−3;

skala wykresu na osi i nie mniej niż 25:1.

Uwaga. Przy testach z definicji skali wzrastają nie mniej niż dwa razy w porównaniu z powyższymi.

3.5. Temperaturę próbki mierzą elektrotermicznych czujnikami (термопарами), przyspawanymi do próbki w pobliżu wierzchołka źródłowego zmęczeniowego pęknięcia.

Uwaga. Dopuszcza się inne sposoby mocowania termoelementów, pod warunkiem zapewnienia bezpiecznego kontaktu końców termopary z powierzchnią próbki. Temperaturę próbki mierzy się przyrządami klasy dokładności poniżej 0,5.

3.6. Narzędzia do montażu i kontroli próbek (patrz załącznik 6) musi zapewnić realizację określonego schematu obciążenia, w szczególności dokładne osiowanie próbki i wykluczyć jego zniszczenie w kleszczach.

Przy badaniu próbek typu 4 nominalne średnice rolek i centralnego нагружающего noża muszą być równe .

4. PRZYGOTOWANIE I PRZEPROWADZENIE TESTÓW

4.1. Testowe maszyny muszą posiadać aprobaty zgodnie z GOST 24555−81*, przy czym muszą być spełnione wymagania rozdz.3.
________________
* Na terenie Federacji Rosyjskiej działa GOST R 8.568−97.

4.2. Wymiary próbek i , a także grubość blaszki rolek pryzmaty przed wyzwaniami mierzą z dokładnością nie wyższej niż 0,1 mm.

4.3. Prędkości obciążenia próbek zestaw do prędkości poruszania ruchomego przechwytywania się w granicach od 0,02 do 0,2 mm/s.

Przy testach na określenie , , i prędkość obrotów powinna odpowiadać prędkości wzrostu współczynnika intensywności naprężeń w granicach 0,5−1,5 Mpa·m/s na liniowym odcinku wykresów «» lub «».

Uwaga. Jeśli w NTD stali szczególnych dopuszcza się przeprowadzanie testów przy innych prędkościach obciążenia. W tych przypadkach prędkość obrotów musi być podana w raporcie z badań.

4.4. Po przeprowadzeniu testów w temperaturach różniących się od otoczenia, muszą być przestrzegane wymagania do testów, zainstalowaną GOST 22706−77, GOST 11150−84, GOST 9651−84. W trakcie badania kontrolują temperaturę próbki. Dokładność przestrzegania zadanej temperatury próbki w przecięciu z crack nie powinna przekraczać ±2°c przy temperaturach od minus 269 °C do 20 °C ±5°c przy temperaturach od 20 °C do 600 °C.

Uwaga. Zakres temperatur badań na odporność na pękanie nie musi zawierać temperatury, w których zachodzą przemiany strukturalne i powstają odkształcenia pełzania.

4.5. Przy określaniu cech , , i badania próbek i typów 1−4 prowadzą do zniszczenia z rejestracją wykresów «».

Charakterystyczne typy wykresów «» (lub «») znajdują się na cholera.7.

Cholera.7

Wykres I rodzaju charakteryzuje się położeniem wierzchołków (punkt ) w lewo bezpośredni , nachylonej do osi (lub ) pod kątem , którego tangens o 5% mniej tangens kąta nachylenia stycznej do szkoły podstawowej liniowego obszaru wykresu. Zniszczenie próbki odbywa się w punkcie wykresu.

Wykres typu II charakteryzuje się obecnością lokalnego maksimum obciążenia (punkt ), znajdującego się na lewo bezpośredni . Zniszczenie próbki odbywa się w punkcie wykresu znajdującego się w lewo bezpośredni , nachylonej do osi (lub ) pod kątem , którego tangens 30% mniej, niż tangens kąta nachylenia stycznej (kąta ).

Wykres III typu charakteryzuje się obecnością maksimum obciążenia (punkt ), odpowiedniego zniszczenia próbki, leżącej na lewo bezpośredni .

Wykres IV typu jest krzywą z maksymalnym obciążeniem w punkcie . Zniszczenie próbki odbywa się w punkcie wykresu znajdującego się na prawo od punktu .

Uwaga. Bezpośrednie wygodnie budować w następujący sposób: z punktu zanurza normalna na oś (lub ) i składają odcinek . Przez punkt i prowadzą prostą . Budowanie prostej spędzają w ten sam sposób, ale wartość do

лжна być równa 0,3 .

4.5.1. Po zniszczeniu próbek obliczają, w zaokrągleniu do 0,1 mm, długość oryginalnej pęknięcia zmęczeniowego dla próbek płaskich typów 1, 3 i 4 lub dla próbek typu 2 o średnicy próbki .

4.5.1.1. Długość w płaskich próbkach typów 1, 3 i 4 obliczają w zaokrągleniu do 0,1 mm jak среднеарифметическое pomiar (z błędem nie większym niż 0,1 mm) nie mniej niż w trzech punktach na obwodzie zmęczeniowego pęknięcia, rozmieszczonych w regularnych odstępach wzdłuż grubości próbki, z wyłączeniem powierzchnie boczne (cholera.8).

Schematy załamań

 — płaskich próbek typów 1, 3 i 4;  — cylindrycznej próbki typu 2;
1 — granica cięcia; 2 — obwód zmęczeniowego pęknięcia; 3 — statyczny долом

Cholera.8

Jeśli jakieś dwa z podanych wyników pomiarów różnią się o więcej niż 10%, próbka отбраковывают.

4.5.1.2. Jeśli w próbce typu 1 wartość średniej długości pęknięcia zmęczeniowego na prawo i na lewo od centrum próbki różni się o więcej niż 10%, próbka отбраковывается.

4.5.1.3. W próbce typu 2 mierzą odległość między centrami przekroju i statycznego долома próbki, a także średnice obwodu zmęczeniowego pęknięcia w dwóch wzajemnie prostopadłych kierunkach , i oblicza ich wartość średnia (cholera.8). Jeśli wielkość i (lub) wartość przekracza 0,08, wzór отбраковывают

.

4.5.2. Wszystkie zmierzone i obliczone wartości wpisuje w protokół badania (załącznik 8).

4.6. Wartości rozwarcia pęknięcia określają przy badaniu próbek typów 1−4 do zniszczenia z zapisem wykresów «».

4.6.1. Pomiar i obliczenie długości oryginalnej zmęczeniowego pęknięcia w próbkach typów 1, 3 i 4 rozmiarach i w próbkach typu 2, przeprowadza się zgodnie z p. 4.5.1.

4.6.2. Wszystkie uzyskane podczas badania wartości (lub ) wraz z wykresami «» wpisuje w protokół badania.

4.7. Krytyczne wartości -całki określają na próbkach typów 3 i 4 z zapisem wykresów «» dla próbek typu 3 i «» dla próbek typu 4.

4.7.1. Pierwszy wzór dostosowane do zniszczenia. Według uzyskanych podczas badania wykresie «» lub «» analizują, do jakiego charakterystyczny typ wykresów ona dotyczy (patrz punkt 4.5).

4.7.2. W przypadku uzyskania podczas badania wykresy I rodzaju (cholera.7) na pękanie próbki przeprowadza się obliczenia długości oryginalnej zmęczeniowego pęknięcia zgodnie z pkt 4.5.1.1.

Uzyskanie tego typu wykresów sprawdzają się na co najmniej trzech identycznych egzemplarzach w identycznych warunkach testowych. Otrzymane wartości dla każdej próbki wraz z wykresami «» lub «» wpisuje w protokół badania (załącznik 8).

4.7.3. Jeśli podczas badania pierwszej próbki w pkt 4.7.1 uzyskano wykres «» lub «» II, III lub IV typu, konieczne jest przeprowadzenie dodatkowych badań na tych samych próbkach w tych samych warunkach testowych.

4.7.4. Następujący wzór statycznie ładują do wcześniej wybranego przesunięcia lub wygięcia , stanowiącego nie mniej niż 0,9lub 0,9dla wykresów III i IV typów i 0,9lub 0,9dla wykresów typu II (cholera.9). Przy tym wartości i powołać postaci uzyskanych podczas badania w pkt 4.7.1. Następnie próbkę rozładowują, odnotowują obwód statycznie подросшей pęknięcia i доламывают.

Uwaga. Sposoby mocowania układu statycznego подроста pęknięcia wymienione są w załączniku 9.

Schematy obciążenia i odciążenia próbki przy badaniu w pkt 4.7.4

 — wykres typu II;  — wykres typu III;  — wykres typu IV

Uwagi:

1. Linią przerywaną pokazano wykresy uzyskane podczas badania pierwszej próbki w pkt 4.7.1.

2. o — punkt rozładunku próbek.

Cholera.9

4.7.5. Długość oryginalnej zmęczeniowego pęknięcia obliczamy zgodnie z pkt 4.5.1.1.

4.7.6. Statyczny подрост pęknięcia obliczają w zaokrągleniu do 0,1 mm jak среднеарифметическое wymiar nie mniej niż w pięciu punktach na obwodzie statycznie подросшей pęknięcia, rozmieszczonych w regularnych odstępach wzdłuż grubości próbki, z wyłączeniem powierzchnie boczne (cholera.10). Każdy pomiar należy wykonać z dokładnością do nie więcej niż 0,1 mm.

Schemat pomiaru zagięcia płaskiej próbki ze statycznym подростом pęknięcia

1 — granica cięcia; 2 — obwód zmęczeniowego pęknięcia; 3 — powierzchnia statycznie подросшей pęknięcia; 4 — obwód statycznie подросшей pęknięcia; 5 — statyczny долом

Cholera.10

4.7.7. W przypadku, gdy statyczny подрост pęknięcia próbki, badający w pkt 4.7.4, okazał się mniej niż 0,3 mm dla próbek o grubości do 30 mm lub dla próbek o grubości ponad 30 mm, wielkości i odebrane przez pp.4.7.5 i 4.7.6, wraz z wykresami «"lub «» wpisuje w protokół badania

.

4.7.8. W przypadku, gdy statyczny подрост pęknięcia próbki, badający w pkt 4.7.4, okazał się bardziej 0,3 mm dla próbek o grubości do 30 mm, a dla próbek powyżej 30 mm, to należy badać dodatkowo co najmniej czterech takich samych próbek w tych samych warunkach badania. Przy tej długości źródłowych pęknięć zmęczeniowych , zmierzone na bocznych powierzchniach próbek, powinny różnić się nie więcej niż 10%.

4.7.8.1. Każdy próbkę obciąża się do wcześniej wybranego przesunięcia lub wygięcia , mniejszych 0,9, lub 0,9dla wykresów III i IV typów i 0,9lub 0,9 dla wykresów typu II. Przy tym znaczenia , , lub powołać postaci uzyskanych podczas badania w pkt 4.7.1. Następnie próbkę rozładowują, odnotowują statyczny подрост pęknięcia i доламывают.

Примеча

nia:

1. Schematy obciążenia i odciążenia próbki przedstawiono na cholera.11.

2. Sposoby mocowania układu statycznego подроста pęknięcia znajdują się w załączniku 9.

Schematy obciążenia i odciążenia próbki przy badaniu według p. 4.7.8.1

 — wykres typu II;  — wykres typu III,  — wykres typu IV

Uwagi:

1. Linią przerywaną pokazano wykresy uzyskane podczas badania pierwszej próbki w pkt 4.7.1.

2. o — punkt rozładunku próbek.

Cholera.11

4.7.8.2. Długość oryginalnej zmęczeniowego pęknięcia obliczają według p. 4.5.1.1.

4.7.8.3. Statyczny подрост pęknięcia obliczamy zgodnie z pkt 4.7.6.

4.7.8.4. Otrzymane wartości , , , , , , , , , dla każdej próbki wraz z wykresami «» lub «» wpisuje w protokół испы

obiekty gastronomiczne.

4.7.9. W przypadku, gdy podczas testowania w pkt 4.7.4 próbki rozsypał się w kawałki, aż do osiągnięcia wybranej wartości lub i wykres «» lub «» okazała się IV typu, należy dodatkowo badać co najmniej pięciu takich samych próbek w tych samych warunkach badania. Przy tej długości źródłowych pęknięć zmęczeniowych, zmierzone na bocznych powierzchniach próbek, nie powinny się różnić więcej niż o 10%.

4.7.9.1. Każdy wzór ładują do wstępnie wybranej wartości lub . Następnie próbkę rozładowują, odnotowują statyczny подрост pęknięcia i доламывают.

Uwagi:

1. Zaleca się pierwszy wzór obciążać przed rozpoczęciem spadku obciążenia na wykresach «» lub «». Każdy z kolejnych próbek obciąża konsekwentnie do mniejszej wielkości przesunięcia lub wygięcia , jak pokazano na cholera.12, a następnie próbkę rozładowują.

2. Sposoby mocowania ładunków подроста pęknięcia wymienione są w załączniku 9.

Schemat obciążenia i odciążenia próbki przy badaniu według p. 4.7.9.1

O — punkt rozładunku próbki

Cholera.12

4.7.9.2. Długość oryginalnej zmęczeniowego pęknięcia obliczają według p. 4.5.1.1.

4.7.9.3. Statyczny подрост pęknięcia obliczają według p. 4.7.6.

4.7.9.4. Otrzymane wartości dla każdej próbki, w połączeniu z wykresami «» lub «» wpisuje w protokół badania.

4.7.10. W przypadku, gdy podczas testowania w pkt 4.7.4 próbki rozsypał się w kawałki, aż do osiągnięcia wybranej wartości lub i wykres «» lub «» okazała się II lub III rodzaju, przeprowadzają obliczenia długości oryginalnej zmęczeniowego pęknięcia w pkt 4.5.1.1.

4.7.10.1. Otrzymane wartości w połączeniu z wykresami «» lub «» wpisuje w protokół badania.

4.8. Grubość w strefie maksymalnego skracania zniszczonych płaskich próbek typów 1, 3 i 4 (cholera.8) określa się jako среднеарифметическое dwóch zmierzonych wartości grubości u wierzchołka pęknięcia na obu połówkach zniszczonego próbki. Na próbkach typu 1 oraz pomiary przeprowadzone u dwóch wierzchołków pęknięcia.

4.9. Wszystkie zmierzone i obliczone przy badaniu wartości i maszynowe wykresu «» lub «» wpisuje w protokół badania (załącznik 8).

4.10. Wymagania dotyczące bezpieczeństwa podczas prowadzenia badań — według GOST 12.2.003−91.